جومونگ - دانلود

قسمت 14 جومونگ

در راستای بیرون زدن جومونگ از قصر یوگی و دوستان که رویاهاشون بر باد رفته میبیند دوباره شورا میگیرند و این میگه حتماً نقشه جدیده باید صبر کنیم اون میگه ما قرار نیست به جایی برسیم دوباره اینو انداختن بیرون

یون تابال به جومونگ میگه تو شازده ای اگه اینجا کار کنی مردم پشت سرمون حرف در میارند کارگرها روشون نمیشه کار کنند بیا برو به ولعیهدی بچسب که جومونگ میگه من میخوام تجارت رو یاد بگیرم و از کارگری شروع میکنم مگه اشکالی داره من به درد ولیعهدی نمیخورم اومدl اینجا تا چیز یاد بگیرم و کی از شما بهتر و سوسونو از این شکست نفسی و تواضع جومونگ خوشش میاد یون تابال هم میگه باید در این مورد فکر کنم

جومونگ میاد بیرون که ماری و همقطاریهاش یه کم جومونگ نصحیت میکنند و میگند امیدومون به توه ما اینهمه خرجت کردیم که برگردی قصر حالا اینطور زندگی ما هم به تبانی میره که جومونگ میگه شرمنده رویاهاتون خراب کردم من دلم نمیخواد توی قصر باشم دلم میخواست بیام پیشون تا باهم کار کنیم ولی بعداً از خجالتتون در میام نگران نباشید

در این رابطه جلسه تشکیل میشه و اوته همون اول از بی عرضگی جومونگ میگه که سایونگ میگه اون از اینکه دوباره از قصر بیوفته بیرون میترسه اومده اینجا تا اگه گندی زدی آبروش نره تا وقتی چیزی یاد گرفت بره قصر یون تابال هم میگه باید فعلاً با دو تا شازده بسازیم تا ببینیم کدوموشن بدردمون میخوره ( هدف قالب کردن سوسونو به یکی از شازده هاست) سوسونو هم میگه بهتره جومونگ استخدام کنیم خوبه که این یکی را نزدیک خودمون داشته باشیم

یون تابال میاید پیش جومونگ و میگه باشه میتونی اینجا کارکنی ولی به عنوان کارگر نه شازده و رییس و باید بچه خوبی باشی هر چی گفتیم گوش کنی جومونگ هم بچه مثبت میگه چشم و بقیه از اینکه یه پرنس زیر دستشونه کیف میکنند

محافظ شاه سونگ جو هم به گوموا میگه که جومونگ رفته برای یونتابال کارگری میکنه

و میره پیش یوهوا و میگه اون تاجر شده یوهوا میگه این بچه آخر معلوم نیست میخواد چه کارکنه شما فکر میکند اون عرضه رقابت با پسرتهاتو داره من میترسم که درباریها و فامیلهای ملکه صداشون در بیاد شاه میگه من فقط میتونم این فرصتو به جومونگ بدم تا خودشو نشون بده و رضایت همه بدست بیاره نمیتونم ازش حمایت کنم و فرق قائل بشم اونوقت ملکه و دارو دسته اش شلورمو از پام در میارند

تسو و وزیر بو به هیون تو میرسند و یانگ جونگ همون اول طاقچه بالا میزاره و میگه من گفتم بابات بیاد چرا تو بچه را فرستاده الان هم فقط برای اینکه پیامم را به بابات بدی گذاشتم بیای تو برو به بابات بگو خودش بیاد تا دستور امپراطورمون بهش بدیم وزیر بو هم میخواد بره یکی بیاره تو گوش یانگ جو که تسو جلوشو میگره و میگه من اومدم کدخدا منشانه موضوع را حل کنیم بیا پایین از خر شیطون که یانگ جونگ میگه برو به بابا بگو بیاد اینجا و با تشریفات رسمی دستور را دریافت کنه ( یعنی همون احترامی که افراد برای دریافت دستور شاه میزارند)

وزیر بو هم به تسو میگه دیدی چطور جلوی جمع ما رو خوار و خفیف کرد تسو میگه حیف که مصلحت کشور در میونه ولی به موقعه اش چنان پوز این بابا رو برنم تا بفهمه من کیه ام فعلاٌ باید یه فکری بکنم نمیشه دست خالی برگردیم.تسو میاید بیرون پیش خودش میگه باید هر طور شده این مشکل رو حل کنم تا بتونم نظر بابایی نسبت به خودم جلب کنم

یونگ پو میره پیش دوچی تا مطمئن شه لو نمیره که دوچی میگه حالا که این اتفاق افتاده تو هم باید از این فرصت استفاده کنی من از اوک جو برات قاچاقی نمک میارم و تو ببر بده به بابات تا خودی نشون داده باشی .جومونگ که رفته پیش یون تابال حمالی معلومه که کشیده کنار تسو هم فکر نکنم به سرانجامی برسه

یونگ پو هم سریع خبرو به مامانش میرسونه که وزیر بالگوئه میگه بهتر خودش فهمیده که اینجا آینده ای نداره رفته کارگری تا اونجا شاید به جایی برسه که ملکه میگه شما کی میخواهید بفهمید اون هم یه مارمولکیه مثل ما معلوم نیست چه نقشه ای توی سرش و خدا میدونه کی دورمون میزنه

یومی یول هم وقتی قصر خلوته میره پیش گوموا تا باهاش صحبت کنه که گوموا هم درست تحویلش نمیگیره .یومی یول هم میگه داشتیم حالا دیگه بدون مشورت با من کاروهاتو پیش میبری اون هم مسئله ولیعهدی این بود جواب محبتهای من در قبال بویو .گوموا هم میگه یه طور میگی انگار سنگ به کلیسات انداختیم اگه من شاهم درمورد مسائل مملکت نمیخوام باهات مشورت کنم یادت نیست سر از کار خود اون بلا را سر هئ موسو اوردی یومی یول هم میاد توجیه کنه که گوموا سرش داد میزنه و میگه اون کار خواست خدیانت بوده چطور خدایان این طور بی رحم میشند تو همه کارتو به خدایان ربط میدی و خودتو پشت اونها قایم میکنی .دیگه از چشمم افتادی برو توی معبدت دیگه این طرفها نبینمت

یومی یول هم که زورش گرفته لجو لجبازی به چولانگ میگه برای یک به یک کاهنان مملکت نامه بفرست بگو بلند شن بیان که بدبخت شدیم رفت

جومونگ هم کار شمارش و آمار گیری اجناسو تمام میکنه که رییس پیل بهش میگه یه دستی هم به این بارها بزن همین موقع موپالمو میاد اونجا و بی خبر از همه جا میره یکی میاره پس گردن رییس پیل و باهاش دست به یقه میشه که جومونگ جداشون میکنه

جومونگ موپالمو را میبره یه گوشه و میگه من خودم خواستم اینجا کارکنم چرا اینجا اومدی موپالمو هم میگه از وقتی یونگ پو و داییش مسئول کارگاه شدن همه اش دارن دزدی میکنند و من وجدان درد گرفتمو دیگه انگیزه ندارم باید به شاه جریانو بگیم که جومونگ میگه هنوز زوده وفتش که رسید خودم جریانو میگم

دوچی برای یونتابال نامه مینویسه و میده به بویونگ که برسونه .بویونگ هم میره خونه یونتابال که سوسونو چپ چپ نگاهش میکنه و نامه میگیره سایونگ میگه این بنده خدا کی بود اینطور غضبناک نگاهش کردی که سوسونو میگه این همون دختره است که جومونگ دوستش داره که سایونگ میگه خوب همه چیو فهمیدم

بویونگ دنبال جومونگ میگرده که اویه را می بینه و همون اول سراغ جومونگ میگره اویه هم که اوغاتش تلخ شده میبردش و پیش جومونگ و میگه بیا اینهم از شازدت دار پلگی میکنه بویونگ هم ناراحت میشه و از اویه میخواد که مراقب جومونگ باشه

اویه هم مرام رو میکنه و میره کمک جومونگ و میگه برو استراحت بنما

دوچی که حالا نمکهاش ارزش پیدا کرده توی نامه برای یون تابال نوشته یا نمکهام بر میگردونی یا میایم جنگ .یون تابال هم میگه حوصله جنگ و دعوا ندارم نمکها رو پس بدین .سوسونو هم میاد اعتراض کنه که باباش میگه تو خواهشاً نمیخواد کاری کنی اون دفعه عقلمون دادیم دست رفتی نمکها را کش رفتی و اون ماجرا پیش اومد سایونگ میگه دوچی میخواد نمکها را بده به یونگ پو تا ازش حمایت کنه یون تابال میگه من نمیخوام نمکی برای بویو بیارم بهتره ببینم میرند جنگ هانیها یا نه این فرصت خوبیه تا از نمک برای گرفتن فنون ساخت سلاحهاشون استفاده کنیم

شب جومونگ توی حیاط تمرین میکنه که سوسونو هم از دور نگاه میکنه

جومونگ هم سوسونو را میبینه سوسونو میگه مثل اینکه کار بهت ساخته که اینطور ورج ورجه میکنی حالا خدایش بگو دلت نمیخواد ولیعهد شی الکی اومدی اینجا اینطور زندگی کنی که به چی برسی تو قدم اولو بردار تا من کمکت کنم جومونگ هم میزنه کوچه علی چپو میگه من عرضه این کارها را ندارم بزار زندگیمو بکنم .

سوسونو هم ناراحت میره اتاقش و توی دلش میگه همه را برق میگره ما را قوری نفتی

تسو یه بار دیگه میره ملاقات یانگ جو که وانگ سو وان میگه فرماندار گفت نمیخواد ببیندت برو به کارت برس

و میره پیش یانگ جو و میگه فرستادمشون برن ولی تسو ممکنه بعداً شاه بشه ممکنه بعداً به دردمون بخوره که یانگ جو میگه درسته اون سعی میکنه تا خودشو به باباش ثابت کنه باید یه کم دیگه صبر کنیم ببنیم چه کار میخواد بکنه

تسو و وزیر بو هم ماتم گرفتن و نزدیکه ترکیدین که وزیر بو میگه بیا تا بیشتر خفت ندادمون بریم بویو یه فکری بکنیم که تسو میگه مگه درد داشتیم اینقدر بمونیم اینجا و خفت بکشیم. تا مشکل حل نشه بر نمیگردیم .من چند روز میرم یه جا میام تو مراقب اوضاع باش تا بیام

و با ناور با هم سمت بویو می تازونند

ملکه هم برای عیادت میره دیدن یوهوا که نگند به مرگش رازی بوده و میگه هنوز خوب نشدی (هنوز زنده ای ؟) از بس نگرانی اینطور شدی همه اش تقصیر جومونگه اخه بچه است که تو تربیت کردی رفته حمالی آبرومون برد با این کارهاش یوهوا میگه من میدونم شما به عنوان مادر نگران تسو هستی ولی نترس جومونگ اینقدر عرضه نداره ملکه هم ادامه بحث میگیره و میگه خوب معلومه قند عسلم از همین الان داره برای مشکلات کشور تلاش میکنه و رفته هیون تو من نگران اونم نه نگران کارهای جومونگ

و میاد بره که توی دلش میگه تو هم مثل خودم عجب ناکسی هستی خدا میدونه تو و اون پسرت چه نقشه ای دارین

جومونگ میره پیش یوگی ودوستان میگه بیاد بریم یه جا باهاتون کار دارم

و میرند قهوه خونه که موسونگ هم اونجاست وداره قمار بازی میکنه و افتاده روی بد شانسی به اون هم میگه بیاد میخواد با تو هم حرف بزنم

و جلسه تشکیل میشه و جومونگ که میدونه درد همقطاریهاش چیه میگه من هم میخوام برای ولیعهدی تلاش کنم هستین که همه ییهو رنگ عوض میکنند و میگند هستیمت تا ته و ماری که جو گیر شده میگه ما میمیریم برات

تسو و نارو به بویو میرسند که تسو به ناور میگه وفاداریت چطوره که ناور میگه من جان نثارم که تسو میگه پس فعلاً لازم نیست جایی بگی من اومدم اینجا

تسو نارو رو میفرسته قصر و میگه افسر سونگ جو محافظ شاهو بیارش باهاش کاردارم و وقتی سونگ جو میاد به نام کشور و مملکت تهدیدیش میکنه یا میگی قبر هئ موسو کجاست یا میفرستم پیش همون خدا بیامرز که سونگ جو هم برای اینکه یا نره اون دنیا همه چیو میگه

تسو و ناور همون شب می تازوند بیرون شهر و وسط راه تسو به ناور میگه تو برو سر قبر هئ موسو سرش برام بیار تا من هم برم یه جا کار دارم

تسو میره خونه یونتابال تا سوسونو را ببینه سوسونو غافلگیر میشه و میگه چی شد مشکلو حل کردی تسو میگه مشکلو ول کن اون خودش داره حل میشه من مخفیانه اومدم تا تو را ببینم چون توی قلبم جا داری سوسونو هم میگه من هم تا حال مرد شجاع و جسوری مثل تو ندیدم و هی این دو تا میزاره میده به اون و اون دو تا میزاره روش میده به این تا اینکه جومونگ میخواد بیاد تو که تسو میگه این اینجا چه کار میکنه و سوسونو میگه جومونگ داره برامون کارگری میکنه

جومونگ میاد داخل تسو میگه خاک بر سر ما که تو دادشمونی ما داریم برای کشور تلاش میکنیم تو اینطور آبروی ما را ببر جومونگ هم میگه من بعداً افتخاراتی برای کشور کسب میکنم که تسو میگه حتماً با حمالی. تو بیا برو توی قصر پیش مامانت خودش برای ما افتخاره گمشو بیرون اوغاتمون تلخ کردی

جومونگ هم غرورش میشکنه و میاد توی حیاط

فردا تسو بدون اینکه به خورزوخان چیزی بگه میرند قصر فرماندار و به وانگ سونگ وان میگه برو به یانگ جو بگو براش کادو اودرم کیف کنه

و میرند پیش یانگ جونگ و سر هئ مو سو رو میزاره روی میزش که یانگ جو از ترس عن قریبه سکته را بزنه تسو میگه این سر هئ موسوه من به خاطر اینکه دوباره با هانیها جنگمون نشه کشتمش . برا خودت ببرش پیش امپراطورتون تا افتخارش بهت برسه ولی این تحریمهای تجاری را بردار تا بعداً که شاه شدم هواتو داشته باشم یانگ جو هم خوشش میاد و میگه تو چه آدم باحالی هستی خواستی شاهی بشی من هستمت

تسو هم به وزیر بو میگه فکر کردی فقط خودت به خاطر کشور کارهای شگفت انگیز میکنی من هم بلدم اگر چه ممکنه فکر کنی من قلبو احساس ندارم ولی به خاطر آینده بویو بود فقط میترسم خدایان بعداً سوسکمون کنند

دوچی هم به یونگ پو میگه کارها رو ردیف کردم هزار تا کیسه جور شده یونگ پو هم میگه تا تسو و جومونگ برنگشت برم به بابام بگم که دوچی خود شیرینی میکنه و از ولیعهدی یونگ پو میگه تا یونگ پو روحیه بگیره

یونگ پو هم با شور و شوق فراوان میره قصر پیش باباشو و تا میبینه کسی نیست در سخنرانی به شدت حماسی میگه من مشکل نمکو حل کردم حاضر برای حل تمام مشکلات کشور نهایت تلاشمو بکنم همون موقع تسو میاد اونجا و میگه من مشکل تحریمها را حل کردم و ده هزار تا کیسه نمک اوردم که پوز یونگ پو کش میاد

گوموا میگه خوب چطور مشکلو حل کردی یانگ جونگ همچین آدمی نبود که تسو میگه من باهاش حرف زدم متقاعدش کردم و گفتم اگه نمک ندیدن میایم جنگ اونها هم از ما ترسیدن و قبول کردن ( انگار نه انگار اونها سوار نظام زره پوش دارن) گوموا میگه مرحبا بر پسر خودم و به خرزوخان میگه تو هم کاری کردی که وزیر بو میگه من که کاری نکردم تسو خودش برید و دوخت

سوسونو هم با توپ پر میره پیش جومونگ میگه تسو مشکل نمکو حل کرده و شاه ازش تقدیر کرده جومونگ هم میزنه بی خیالی و میگه اینکه خبر خوبیه همیشه خوش خبر باشی که سوسونو کفرش در میاد

حاج خانمها (کاهنان معبد امون!!) و در راس اونها ماو رییونگ کاهن معبد ساچالدو (که مورد محبت ملکه است) و سو ری یونگ از سراسر کشور برای شرکت در جلسه به قصر میاند

جلسه تشکیل میشه و یومی یول (انخماهو معبد) که حسابی آشقته شده میگه کجایید که ببیند شاه یه روزه تمام تشکیلات و قدرتمون توی این چند سالو زیر سوال برده و اگه کاری نکنیم اعتبارمون که هیچی سرکوب میشیم. باید از خدایان کمک بگیرم و جلوشو در بیایم یکی از کاهنان هم میگه وقتی رفته بودم کوه شیجو فهمیدم که کمان دامول شکسته و معنیش اینه که چند روز دیگه کشور میره هوا که یومی یول هم آشفتگیش حادتر میشه

اونطرف هم جومونگ آتیش بیار معرکه داره تمرین تیر اندازی میکنه و یاد گندی که به کمان دامول زده میوفته

جومونگ حسابی گرد و خاک به پا میکنه .سونگ جو میخواد بره جلو که شاه میگه بزار ببینم بچم چی یاد گرفته جومونگ هم با دو تا شلنگ تخته این ور و دو تا هم اون ور مهاجمین رو فراری میده

و میاد بره که گوموا میره جلو و میگه باریکلا کارت خوب بود بیا بریم یه چیزی باهم بخوریم . یونگ پو هم برای دیدن نتیجه کار میاد اونجا که با دیدن صحنه دیپرس میشه

جومونگ و شاه باهم میرند قهوه خونه و گوموا میگه این روزها چه میکنی جومونگ هم میگه چه کار دارم بکنم یللی تللی گوموا میگه فکر کردم آدم شدی ولی می بینم هنوز مثل قبلی .جومونگ هم میگه من تمام تلاشمو کردم اما تیره بدبختی دست از سرم بر نمیداره می خواستم یه آدم دیگه بشم ولی هر کار میکردم یه گندی بالا میومد حتی استادمو به کشتن دادم میترسم اگه بیام قصر بد شومیم همه را بگیره .گوموا هم میگه مادرت رو به قبله شده بیا بالا سرش یه شوکی بهش بده تا خوب شه .تو هم تسلیم نشو تا هر وقت زنده باشی پسرمی

جومونگ هم میره قصر پیش مامانش که یوهوا هم کمی آثار زندگی درش مشاهده میشه

ملکه هم به تسو میگه گفتم هئ موسو بمیره تا شر یوهوا کم شه اما حالا باید نگران بابات باشیم بلایی سر خودش نیاد من احساس میکنم یه مزاحمم بابات تا حالا یه بار هم با احساس نگاه بهم ننداخته همین موقع یونگ پو میاید اونجا میگه بلند شین کاسه کوزه را جمع کنید که بدبخت شدیم جومونگ برگشته بابا خودش رفت اوردش ملکه هم میگه صد در صد به خاطر یوهوا اوردش من مطمئنم

شازده ها دوبار جلسه میگیرند و تسو میگه تو از کجا جریانو فهمیدی یونگ پو هم میگه من جای جومونگو پیدا کردم چند نفر فرستادم تا سرشو کم کنن ولی همه شون زد دیگه نمیشه بهش چپ چپ نگاه کرد خیلی قوی شده تسو هم میگه دیگه نباید با جومونگ در بیوفتی اگه میخوای نابودش کنی از راه درستش باید بریم جلو یونگ پو که خیلی نرسیده میاد حرف بزنه که تسو میگه این ترس تو بالاخره کار دستمون میده

تسو وزیر بو (خرزوخان) رو صدا میزنه و بهش میگه اگه محرم دار باشی میخوام به عنوان یه بزرگتر باهات مشورت کنم . گفتی برم هئ موسو را بکشم کشتم .اما جومونگ برگشته به قصر مامانم میگه اون ممکنه پسر هئ موسو باشه اگه جومونگ خواست انتقام بگیره چه کنم اگه مانع به تخت رسیدنم شد چه نکنم تو که با تجربه ای بگو چه کنم

جومونگ هم با شور و شوق فراوان شروع به مراقب از مامانش میگنه

با رفتن جومونگ به قصر یوگی و دوستان که رویای مقام گرفتنو دارن در این مورد فلسفه بافی میکنند و سرانجام به این نتیجه میرند که ولیعهدی فقط مخصوص جومونگه و از الان هیپبو به ماری میگه نخست وزیر اون به این میگه ژنرال که اویه میگه جمع کنید کاسه کوزه را اون الان ما را یادش نیست رییس پیل هم میاد اونجا میگه بیاد برین سرکارتون اونجا جلسه گرفتین

سایونگ هم جریانو به سوسونو میگه و اوته میگه شاه چون خیلی خاطر جومونگو میخواد برشگردون قصر سوسونو هم خیلی خوشحال میشه و میگه دیدین من اون پولها برای چی خرج کردم یاد بگیرن که سایونگ میگه صد در صد که تو برای منافع شرکت اون کار کردی و از روی احساسات نبوده هیچ کس هم نفهمید و یه سوال میلیون دلاری مپرسه و میگه اگه منفعت اقتضا کرد با یکی از شازدها ارتباط داشته باشی کدوم را انتخاب میکنی سوسونو میگه من که نمیخوام طرف کسیو بگیرم چون سودی نداره .سایونگ هم میخنده و توی دلش میگه اره جون خودت

جومونگ هم بالا سر مامانش یاد حرفهای هئ موسو میوفته و تصمیم میگیره که دیگه آدم شه و از مامانش مراقبت کنه در همین راستا هم یوهوا بلند میشه و اونهم یاد حرفهای هموسو میوفته به جومونگ میگه یادته گفتم یه ماموریتی داری برای شروع باید خودتو قوی کنی و بیشتر مرد شی جومونگ هم هر چی میگه این ماموریت چیه بهم بگو تا زنده ای که یوهوا میگه خودت بعداً میفهمی الان زوده .جومونگ هم غیرتی میشه و میگه من از الان مرد میشم و نمیزارم کسی بهت چپ نگاه کنه و از این حرفها

موپال مو که از ساختن شمشیر ناامید شده برای دیدن یون تابال و قبول همکاری میره که رییس پیل بهش میگه رییس الان اینجا نیست تازه جاشو بهت نمیتونم بگم وقتی اومد خبرت میکنم و میره پیش یون تابال یون تابال میگه خوبه چند روز دیگه سر بدو ونش تا بفهمه من کیم و اینجا کجاست سایونگ هم میگه خوب بعدش چی میخواهی چطر راضیش کنی با دروغ که یون تابال میگه ما که کاسب نیستیم تاجریم دوز و کلک ابراز کارمونه . میخوای شرط ببندیم که اون راضی میشه یا نه که سایونگ میگه من روی کلاهبرادی شرط نمیبندم

موپالمو شمشیرهای جدیدو امتحان میکنه که همه شون میکشند و ناراحت و گرفته میره بیرون کارگاه که جومونگ را میبینه و یه کم قوت قلب میگیره

موپالمو قضیه قاچاق کردن سلاح بدست یونگ پو و دایشو به جومونگ میگه جومونگ هم میگه من مراقب اوضاع هستم تو فقط جایی اینو نگو که ممکنه جونتو بگیرند

جومونگ به قصر میره که تسو و یونگ پو را میبینه ولی خشمشو میخوره و میگه مامانم مریض بود برای همین خدمت نرسیدم تسو هم میگه اشکال نداره شکر خدا که مامانت خوب شده جومونگ میگه با دعای خیرو شما بله الان دارم میرم پیش شاه تا بهش بگم .یونگ پو به تسو میگه پس نمیخوای جومونگ کاری کنی همین نه خانی رفته نه خانی اومده که تسو میگه تو صبر کن تا من سر موقع یه ضربه درست بهش میزنم

جومونگ میره پیش شاه و جریانو میگه که گوموا میگه بالاخره یه کار مفید کردی .تو چند وقت بیرون قصر بودی ولی من آمارتو داشتم کی میخواست تو را بکشه که زخمیت کرد بگو کی میخواد بررت داره تا من باباشو در بیارم که جومونگ هم برای اینکه دوباره دعوا راه نیوفته چیزی نمیکنه و میگه نمیدونم گوموا میگه ولی خوب روشونو کم کردی کی بهت این چیزا رو یادت داده که توی این مدت کم حرفه ای شدی برو بیارش ببینم که جومونگ میگه بنده خدا عمرش کفاف نداد ولی میگفت که کناره شما با هانیها میجنگیده که گوموا میگه نکنه همون بابا کروه را میگی که جومونگ میگه خودش بود من نامه شو به شما رسوندم ولی شما نیومدی و به جاتون چند نفر اومدن و میخواستن دو تامون را بکشند شما اونو میشناسی که گوموا میگه من اون با هم دوست صمیمی بودیم و با هم ارتش دامول را فرماندهی میکردیم

گوموا هم میزنه بیرون و توی دلش میگه هئ موسو روح تو توی بدن جومونگ رفته این دست تقدیر بوده من هم از الان سعی امو میکنم راه ناتمام تو را تمام کنم

فردا شاه هم تمام اعضای خانواده و فامیل و وزیر و مزیر و افسر و هر چی داره جمع میکنه و میگه میخوام در مورد ولیعهدی براتون حرف بزنم و به سه تا پسراش میگه الان هر سه شما برای من در یه رده هستین و برای ولیعهد شدن باید لیاقتونو نشون بدین هر کدومتون که بیشترین خدمات را به کشور و مردم داشته باشه اونو ولیعهد میکنم خوب چی میگید قوم متحدین اعتراضو شروع میکنند و ملکه میگه تسو مگه نه پسر اقصده این مسخره بازیها چیه وزیر بالگوئه هم دوباره از تاریخ و سنت ادیان گذشته برای تایید حرفهای ملکه میگه که شاه میگه تسو بابا تو چی میگی تسو میگه حرفی نیست قبول . و به یونگ پو میگه تو چی عرضه این کارها را داری که ولیعهدت کنم یونگ پو هم میاد به نفع تسو بکشه کنار که گوموا میگه مگه تو شازده نیستی اینقدر ترسو نباش نمیخواهی جای من بشینی که اون هم قبول میکنه و به جومونگ میگه به دادشتها هر کدوم یه سمت دادم تا خودشونو نشون بدن تو میخوای چه کاری بهت بدم تا سرگرم بشی و خودتو نشون بدی که جومونگ هم ار این چند ماه خوشش اومده میگه من هنوز اونی که باید بشم نشدم میخوام برم بیرون قصر و برنامه ادم شدن پی گیری کنم وقتی مرد شدم برگردم قصر که گوموا قبول میکنه

متحدین دوباره جلسه میگرند و ملکه هم از این کار شاه حسابی کفریه و خدا رو بنده نیست و میگه دیدین باباتو چه بازی در اورد همش به خاطر جومونگه به تسو میگه چرا قبول کردی مگه تو نمیخواهی ولیعهد شی حقتو دارن میخورن که تسو میگه نگران نباشید من حقمو میگیرم اینطور بهتر دیگه حرفی برای کسی باقی نمیمونه یونگ پو هم میگه من همینطوری یه حرفی زدم ولی میکشم کنار که تسو میگه تو فکر خودت باش نمیخواد کمکم کنی ملکه به داداش میگه تو یه چیز بگو وزیر بالگوئه هم میگه بابا تو هم آبجی خودتو عصبی میکنی درسته که نمیدونم اون مارمولک چی توی کله اشه ولی خودش همون اول کشید کنار که ملکه میگه من نمیذارم یکو بفرسیتن ساچالدو به عمو ماگامون خبر بده

خرزوخان به یومی یول میگه نظرت چیه جومونگ این ارزشو داشته شاه این مسابقه را گذاشته یومی یول با ناراحتی میگه روح هئ موسو دربدن اون دمیده شده وزیر بو میگه مگه اون پسر هئ موسوه یومی یول میگه من یه چیز گفتم تو چرا باور کردی اگه مشتاقی برو از شاه یا یوهوا بپرس ومیاد بره که وزیر بو میگه تو چند روز چته اخم کردی از دست من ناراحتی که هئ موسو را کشته شده من برای آیند کشور این کارو کردم یومی یول میگه بله ولی معلوم نیست آینده خودمون چی میشه می بینی که گوموا بدون اینکه چیزی به ما بگه این تصمیم به این مهمی رو گرفته اگه دفعه بعد شاه این طور با من رفتار کنه اونوقت من میدونم و اون

متفقین هم جلسه میگیرند و مامان جومونگ بهش میگه این کار بابات نشون میده که هنوز دوستت داره و این فرصتو بهت داده لازم نیست بگی قصدت چیه چون میدونم دیگه آدم شدی ولی کجا میخواهی بری که جومونگ میگه به زودی مشخص میشه من بیرون قصر هم حواسم بهت هست

عموی ملکه ماگا از ساچالدو هم تشریف فرما میشند که سایونگ برای سوسونو میگه ساچالدو یه سرزمینی از بویوه که چهارتا نجیب زاده زیر نظر شاه اونجا را اداره میکنند و از ارکان اصلی قدرت بویو محسوب میشند و ماگا هم که عموی ملکه است و رییس اونجا

ماگا هم میره ملاقات گوموا و عرض ادب میکنه و از کارهاو خدمات شایانش میگه و شاه هم از اون تقدیر میکنه

جلسه متحدین با عضو جدید تشکیل میشه و ماگا میگه من میرم با شاه حرف بزنم ببینم حرف حسابش چیه

و بلند میکنه میره پیش گوموا . ببینیدکه ماگا چه منزلتی داره که درمحفل خصوصی گوموا جلوی پاش بلند میشه .ماگا میگه تا الان داری کار میکنی چقدر به فکر کشوری اینقدر به فکر کشوری به فکر حکومت باش این رقابت چیه راهی انداختی مگه رسم نیست پسر اول ولیعهد شه با این کارها توی دربار و بین اشراف آشوب درست میکنی که گوموا میگه میخوام اصحلاحت راه بندازم ولیعهد باید نظر مردمو هم جلب کنه فقط که نباید برای اشراف ودرباریها کارکنه از این به بعد همینطور ولیعهد تعیین میشه و حرف اضافه نداریم

ماگا میره پیش همگروهاش و میگه گوموا همه دست و پاهاش توی یه کفشه تسو میگه مگه اخلاق بابا را نمیدونید ول کنید بزارید رقابت کنیم تا همه بفهمند کی ولیعهد میشه ملکه میگه من که میدونم تو برنده میشی ولی من عمق فاجغه را میبینم که شاه هنوز جومونگ دوست داره

موسونگ هم که کف گیرش ته دیگه خورده میره پیش ماری و همقطاریهاش و میگه خبر از جومونگ نشده از وقتی رفته قصر حالمون نپرسیده که ماری میگه اره فکر کنم ما رو یادش رفته چه سر خوشهایی بودیم موسونگ میگه شا که دستتون به جایی بنده یه کار برام جور کنید این اطراف که ماری میگه ما خودم کاره ای نیستم کاری برات نمیتونیم بکنیم بیا برو تا همین کارو از مون نگرفتی که موسونگ میگه نامردهاخرتون از پل گذشت دیگه نه من نه شما و از اونجا میره

رییس پیل هم قضیه رقابت ولیعهدیو به یون تابال میرسونه و این خبرم مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیره که اوته میگه این کارها تشریفاتیه تسو ولیعهد میشه سایونگ میگه این کار شاه یعنی اینکه به جومونگ هم فرصت داده تا خودشو نشون بده که سوسونو خیلی ذوق زده میشه و میگه یعنی جومونگ هم میتونه ولیعهد شه سایونگ میگه بله

سوسونو هم یاد گذشته و اینکه چطور دل دوتا شازده را ربوده میوفته و خوش خوشکش میشه

یونگ پو هم یه محموله شمشیرهای بی صاحب کارگاه رو میده به دوچی و حقو زحمه را میگیره که دوچی در مورد رقابت میپرسه که یونگ پو میگه تسو که ولیعهد میشه من هم کمکش میکنم دوچی هم خود شیرینی میکنه و میگه به نظر من شما باید ولیعهد بشین مگه چی از دادشت کم داری که یونگ پو میگه ساکت یه وقت به گوش دادشم میرسه که دوچی میگه فقط من نمیگم خیلیها دارند اینو میگند که یونگ پو خوشش میاد

شب هانگ دانگ و افرادش شمشیرها و سلاحها را برای معامله با اوک جویها میبره که سربازهای یانگ جو بهشون حمله میکنند و همه سلاحها را مصادره میشه

و سلاحها را به هیون تو پیش یانگ جو می برند و زیر دستش وانگ سو وان میگه اینها مال بویوه داشتند مخفیانه معامله میکردن خفتشون کردیم

یانگ جو هم سریع السیر یه نامه میفرسته برای گوموا و میگه قول داده بودی که کرکره آهنگریهاتون بیارین پایین و ولی مخفیانه سلاح میفروشید از این به بعد تجارت هیون تو و هان با بویو تعطیل میشه و باید خودت شخصاً بیایی اینجا تا دستور امپراطور از هان را بهت بدیم در عیر اینصورت برین فکر نمک باشین که گوموا حسابی کفری میشه

موپالمو از این که جومونگ میخواد قصرو ترک کنه ناراحته که جومونگ میگه نترس بهت سر میزنم که همین موقع ژنرال هوگ چی میاد اونجا و موپالمو دستگیر میکنه و میبره پیش شاه

موپالمو را پیش گوموا میبرند که یونگ پو و داییش شروع به عرق ریختن میکنند شاه جریانو میپرسه که موپالمو میاد یونگ پو را بفروشه که یاد حرف جومونگ میوفته و میگه من این کارو نکردم و از این موضوع بی خبرم گوموا میگه خودم میدونم تو خیانت نمیکنی ولی کی سلاحها را از کارگاه برده بیرون که موپالمو میگه من فقط اونها به اسلحه خونه تحویل دادم چیزی نمیدونم

شاه میگه خوب پس میگی کار افراد اسلحه خونه بوده که یونگ پو با چهره آشفته و رنگ پریده همه چیو انکار میکنه و وزیر دربار بالگوئه هم میپره وسط و قضیه جمع میکنه و میگه من خودم موضع را بررسی میکنم نگران نباشید و قضیه ماست مال میشه

همین موقع یومی یول هم میاد اونجا و میگه داریم از بی نمک بدخت میشم شما دنبال مجرم میگردن برین فکر نمک باشین که هانیها بهمون نمک نمیدند و بقیه قومها را جرات نمیکند بهم نمک برسونند و به گوموا میگه اگه فکر کشوری باید بری هیون تو ببینی حرف حسابشون چیه

متحدین دوباره جلسه میگیرند و ملکه میگه یعنی باباتون میره هیون تو تسو میگه اگه بمیره هم نمیره ملکه میگه اگه من میدونستم کدوم مادر مرده ای این بدبختی را برامون درست کرد چقدر خوب میشد و به دادشش میگه سخت پی گیر موضوع باشه و یونگ حالا میفهمه چه گندی زده

دوچی هم طبق معمول داغ دلشون سر هانگ دانگ خالی میکنه که یونگ پو میاد اونجاو میخواد دوچی را بکشه که دوچی میگه من دهن کارگرها را میبندم ولی اگه منو بکشی همه لوت میدن یونگ پو میگه با این گندی که زدی کشور را بدبخت کردی الان هم که تهدید میکنی بیا یکی هم بزن توی گوشمون دوچی التماس میکنه تا یونگ پو ولش میکنه

و میاد پیش بویونگ و میگه حواسم به تو نبود وای به حالت اگه جیکت در بیاد

شاه به خرزوخان میگه نظرت چیه من باید برم هیون تو که وزیر بو هم که همیشه نگران بویه میگه درست که این کار خیلی خفت داره ولی به خاطر کشور و مردم باید برین دیدن یانگ جو که همین موقع تسو هم میاد اونجا و میگه من به جای شما میرم هیون تو و برای یانگ جو توضیح میدم چی شده تا شاید قانع بشند غلط کرده که بگه شما بیاید اونجا من جای شما خفتشو میکشم که وزیر بو میگه فکر خوبیه من هم باهاش میرم

جومونگ پیش مامانش میره که یوهوا بهش میگه تسو و نخست وزیر رفتن هیون تو و قدم اولو برداشتن تو میخواهی چه کار کنی که جومونگ میگه باید زود برم بیرون قصر

و شازده ها میزند بیرون فصر یکی اینطور

و یکشون اینطور که تسو جومونگ میبینه و خنده اش میگیره

خبر به یون تابال هم میرسه و میگه نمک برای بویو خیلی ارزش داره که گوموا تسو را فرستاده که رییس پیل میاد اونجا و میگه دو روز از بی نمکی نگذشته که مردم دارند سر نمک دعوا میکنند یون تابال میگه نقطه ضعف بویو همین نمکه که سایونگ توضبح میده که بویو معدن نمک نداره و همیشه نمک از جاهای دیگه وارد میکنند و بحثو سر آب کردن نمکهای دوچی و بازار سیاه میره که یون تابال میگه الان خطرناکه نمکها را رو کنیم باید صبر کنیم

جومونگ هم میره به مقر یونتابال که یوگی و دوستان میرند استقبالشو با شور وشعف فراوان برگشت به قصرو بهش تبریک میگند و میگند کافیه توی قصر بهمون سمت بدی تا وفادارمون را ثابت کنیم

جومونگ هم میگه من میخوام باهاتون باشم که بنده خداها فکر میکند دیگه مقامو گرفتن و جومونگ خنده اش میگیره و میگه من دوباره زدم بیرون از قصر که قیافه هاشون سه در چهار میشه

یون تابال و اهل و اعیال میاند بیرون و بعد از دادی احترام جومونگ میگه میخوام تو گروهتون کار کنم و چشمهای همه میزنه بیرون

webnava.blogfa.com

قسمت دوازهم : مرگ هئ موسو

یوهوا هئ موسو را میشناسه و صداش میزنه و هئ موسو هم جریانو میفهمه و خلاصه مراسم اشک ریزون و ابراز احساسات و از این حرفها که یوهوا میگه حتی اگه روحت هم باشه من راضیم که الان بغلم کرده باشه اما هئ موسو چشمی برای اشک ریختن نداره

و بعد میرند توی کوهستان و یوهوا میگه که وقتی توی هیون تو بودی امدم بهت بگم بابا شدی ولی دیدم آویزونت کرده بودن و کور بودی گوموا هم نذاشت بهت بگم من هم بچه ات را به یاد تو بزرگ کردم اون بابای نامرد گوموا تو رو به این روز انداخت من هم راهی نداشتم رفتم پیش گوموا تا بچه مون بزرگ کنم تا بعداً انتقام تو رو بگیره  لسمش جومونگه هئ موسو میگه خوب جومونگ یعنی کماندار افسانه ای یعنی اون پسرمه یوهوا میگه مگه دیدیش هئ موسو میگه پس فکر کردی کی از زندان نحاتش داد .من بیست سال توی اون خراب شده بودم یوهوا میگه الان میخوام برم به جومونگ همه چیو بگم باید از این به بعد پیش هم زندگی کنیم که هموسو میگه نه من که در حق اون پدری نکردم بزار گوموا پدر اون باشه اون جومونگو بزرگ کرده من باید از بویو برم وجود من هم به ضرر سه نفرتون و بویوه

شب هم هئ موسو در حال احساس کردن جومونگه و افسوس میخوره که چشم نداره بچه شو ببینه و میگه قربون پسرم برم که خون من توی رگهاشه جومونگ هم متوجه میشه میگه این اوسا امشب چرا احساساتی شده

شاه گوموا هم چند روز زده توی کار مشروب خوری که یوهوا میاید پیشش و زانو میزنه و از محبتهایی که چند سال اخیر شده تشکر میکنه و میگه من امروز هئ موسو را دیدم میخوام باهاش برم زندگی کنم اجاز بده برم گوموا هم مرام رو میکنه و میگه من از اول دنبالش هئ موسو بودم تا وقتی پیداش کردم دستون دوباره تو دست هم بزارم الان خودش کجاست من باید باهاش حرف بزنم کجا میخواید برین همینجا توی بویو براتو جا درست میکنم .دیگه خواهشن گریه نکن که دلمو میکشنی

جومونگ هم در حال تمرین با کمانه که تک تیر کار میکنه هئ موسو میگه وقتی تعداد دشمن بالا رفت هر چه قدر با فدرت تیر بزنی تک تیر فاید نداره بده من تا رگبار زدنو بهت یاد بدم

هئ موسو هم مختصات سبیلو از جومونگ میپرسه و به یاد گذشته تیرها رو میزنه زمینه و تند تند پرتاب میکنه که همه شون به سیبل میخوره و به جومونگ میگه بیا بزن ببینم

جومونگ هم جو گیر میشه و میاید مثلاً مثل هئ موسو تیرها میزنه زمین ولی یکی در میون میخوره به سبیل هئ موسو میگه برای شروع خوبه که جومونگ هم بی خبر از جربانه میگه این مهارتو از پدرم ارث بردم اخه مامانم برای همین اسمم گذاشته جومونگ که هئ موسو خنده اش میگیره و توی دلش میگه منظور مامانت من بودم اخه بابا گوموات شمشیر زنه اون از تیر کمان چیزی بارش نبود

توی راه هئ موسو جومونگ نصیحت میکنه و میگه من خیلی وقت پیش آرزوهای بزرگی داشتم ولی این شده حال و روزم تو باید حواست جمع باشه اگه از کسی که دوستش داری نتونی مراقبت کنی چطور میخواهی بعداً مملکت داری کنی .از مامانت به خوبی نگهداری کن الان هم مامانت نگرانته برو دیدنش جومونگ میگه اول غذا درست میکنم بعداً میرم که هئ موسو میگه نه همین الان برو جومونگ هم با ذوق وشوق راه میوفته که هئ مو سو میگه نمیخواد تند بری اروم برو که برگردی

جومونگه میگه باشه وقتی برگشتم هم مشروب میارم هم غذا تا باهم بخوریم و میره و هئ موسو دوباره از اینکه چشم نداره خیلی ناراحت میشه .انگار هئ موسو هم فهمیده که این آخرین ملاقاته

کمی اونطرفتر هم تسو قشون رو آماده کرده تا برن سراغ هئ موسو .عامل اصلی این طرح ازنظر خودش بشدت حماسی هم میاید اونجا تا از مرگ هئ موسو مطمئن بشه

به همین موازات گوموا و یوهوا هم به سمت کوهستان راه میوفتن .

توی راه ماری و هم قطاریهاش هم جومونگو می بینند و میگند ما اومدیم تا بهت بگیم در ری سربازها داشتند میرفتن کوهستان جومونگ هم که نگران اوسا میشه سریع گرد میکنه و برمیگرده کوهستان

هئ موسو هم میاید بیرون خونه از دور متوجه قشون کشی میشه و آماده میشه

درگیری شروع میشه ولی با اون همه نفرات حریف هئ موسو نمیشند

جومونگ و دار و دستش میرسند و جومونگ هم که میبینه قشون کشی کار شازده هاست غیرتی میشه و میخواد بره کمک هئ موسو که ماری و هیپبو جلوش میگیرند و اویه هم میزنه پس کردنش تا بی هوش شه

در میدان نبرد هم تلافات بالا میره و سربازها درو میشند و کار با تیر کمان پی گیری میشه (مرگ یوم مون) که هئ موسو دیگه کم میاره

تسو هم به خیال خودش در یه اقدامی حماسی تر کار هئ موسو را تمام میکنه

گوموا و یوهوا هم تازه میرسند اونجا که با صحنه تراژدیک روبرو میشند و گوموا هم که گریه اش رو به اسمون میره

جومونگ هم به هوش میاید و وقتی موضوع را میفهمه میره یه کوهستان و کولی بازی در میاره که هر  چی هم داد بزنه فاید نداره

گوموا هم جسد هئ مو سو را میره روی قله کوه چان مو و یاد دورانی که با هئ مو سو بود میوفته که هئ موسو میگه با اینکه من قهرمان پناهنده ها هستم حس میکنم  نمیتونم اونها را رو به سرانجامی برسم این منو میترسونه اگه به خاطر تو نبود خیلی وقت پیش دست از کار می کشیدم میرفتم برای خودم  گوموا هم در نوشابه را باز میکنه و میگه اگه تو نبودی من هم به اینجا نمیرسیدم  انوقت فقط توی قصر بودم زندگی راحت و ساده ذاشتم اما الان بهترین دوران زندگی را پیش تو و اینجا میگذرونم  .هئ موسو هم به گوموا میگه اگه من یه روز مردم ازت میخوام مراقب یوهوا باشی اون به غیر از من کسیو نداره اگه من مردم بدنم را نسوزون بزار وی توی کوه بمونم تا هم کرکسها فیضی ببرن و هم بتونم از اون بالا سرزمینی که قبلاً از دست دادیم را ببینم

یوهوا هم هنوز هئ موسو را ول نمیکنه که گوموا میگه بابا اینقدر بالا سر این بدبخت گریه نکنه بیشتر عذابش میدی و میگه بیان ببرندش که اینقدر گریه میکنه تا غش میکنه

بعد از اجرای مراسم ترحیم و تدفین یومی یول به وزیر بو میگه کار خود ناکست بود درست نمیگم حالا اگه خدایات سنگمون کردن چه کنیم وزیر بو میگه بهتر از این بود که هانیها بویو را نابود کنند یومی یول میگه فعلاً باید فکر خودمون باشیم که شاه خودمونو نابود نکنه  وزیر بو میگه من که هیچ وقت از مرگ نمیترسم ولی میخوام ببینم شاه پسر خودشو میکشه یا نه یه سناریو فیلم هندی ترتیب دادم توپ

جومونگ هم زیر مشکلات کمرش خم میشه و فکر میکنه بختون نحسه و میگه شما دیگه با من دوست نیستین .استادم بیست سال توی زندان بود کسی نکشتش اما یه ماه من رفتم پیشش مرد شما هم اگه با من باشین میمیرید برین به زندگیتون برسین اما یوگی و دوستان میزنند تیریپ لوطی گری و میگن ما تا آخر هستیمت

در همین راستا در قصر هم ملکه و دادشت خیلی کیف میکنند و ملکه میگه اون بلایی که توی این چند سال سر من اومد خدا یه روزه سر یوهوا اورد تا بفهمه وقتی شوهر یکیو ازش میگیری چه حالی داره حالا نوبته من برین براش دارو بیارین تا نگن ما قصد و قرضی داریم

اونطرف یوهوا هم روبه قبله شدنهاش در این فیلم شروع میشه و اعتصاب غذا کرده و رو به موت شده که ملکه دارو بدست با زور میره سر بالینش و میگه بلند شو ببین برات دارو اوردم و بعد توی دلش میکنه من دردتو میدونم چیه صبر کن ببین این اولشه من میخوام چند برابر تلافی کنم فقط شانس بیار بلند نشی

ژنرال هوک چی به شاه میگه روزی که هئ موسو را کشتن از سرباز خونه یه گروه سرباز برای تمرین بردن بیرون قصر ولی کسی چیزی به من نگفته من مشکوکم که شاه میگه اون افسر مسئول گروه بیار ببینم

یونگ پو هم تا میفهمه دست و پاشو گم میکنه و میره پیش تسو میگه بدختمون کردی چرا نگفتی اون طرف هئ موسو بود اون افسره که سربازها رو برامون جور کرده بازداشت کردن دیگه سیلی مرگو خوردیم  تسو میگه نترس من همه مسئولیتشو به عهده میگیرم تو فقط سوتی نده بابا میدونه تو عورضشو نداشتی

یونگ پو میره برای محاکمه و باباش میگه خوب سربازها بردی کوهستان یونگ پو هم هنوز سیلی اول نخورده میاد همه چیو بگه که تسو میاد اونجا میگه کارمن بوده همه برین بیرون تا بگم

تسو هم در محفل خصوصی به بیان اونچه که انجام داده میپردازه و میگه من کشتمش خوب کاری هم کردم گوموا هم شمشیر میکشه و عن قریبه که سر تسو را بده دستش که تسو میگه به خاطر شما و کشور این کارو کردم اکثر کله گنده ای بویو نجات بافته هئ موسو بودن اگه میفهمیدن اون زنده ست اونوقت جنگ با هان راه میوفتاد من به جای شما این کارو کردم حال اگه میخواید منو بکشید گوموا هم که نمیتونه پسرشو بکشه میگه زود از جلوی چشم گمشو

تسو میره بیرون که وزیر بو رو میبینه و میگه حال کردی چطور قضیه را جمع کردم وزیر بو هم که از درایت تسو خوشش اومده خیلی کیف میکنه و میگه فقط تو شایسته حکومت کردن در آینده هستی از الان روی من حساب کن

شاه هم که از خودی ضربه خورده و نمیتونه کاری بکنه میره پیش یوهوا دلداریش میده وبعدش به سونگ جو میگه برین این جومونگ یتیم شده را پیدا کنید تا مامانش خودشو نکشته .تا این قسمت هنوز مشخص نشده که فرماندار گارد سلطنتی کی هست و کجاست

سوسونو که میدونه جومونگ چه حال و  روزی داره به ماری پول میده و میگه این پولو بدین به جومونگ تا مشروب بخره .این دردش به مرور زمان خوب میشه .سایونگ هم به سوسونو گیر میده که سوسونو میگه صبر کنید این بعداً یه چیزی میشه ببینید من کی گفتم

این روزها هم جومونگ وقتشو به یللی تللی میگذرونه و به دخترهای اونجا میگه من شازده بویو ام اونها هم فکر میکنند که مسته کم نمیارند و پابه پاش میرند موسونگ که خودش این کاره است به ماری میگه این دیگه رو منو سفید کرده باید فکری براش بکنیم که ماری میگه بزار چند روز بگزره ببینیم چی میشه و پول میده به موسونگ و میگه مراقبش باشه

موسونگ هم زود پولها را میزنه توی قمار تا سرمایه گذاریشون کنه و زیاد بشن

رییس پیل هم با هزار دردسر و زحمت موپالمو میاره پیش یون تابال و یون تابال بهش میگه جوش نزن می خواستم امتحانت کنم  نمیخواد چیزی یادمون بدی بلکه میخوام چیزهایی یادت بدم که سر موپالمو کلاه میره

هیپبو و ایوه هم یه نبرد نمایشی برای محافظها گذاشتن که بویونگ میاد اونجا و هیپبو هم سریع اویه میندازه روی زمین . بویونگ سراغ جومونگ رو میگیره که به غیرت اویه بر میخوره و میگه اون الان توی کازینو با زنها میگرده بیان این هم کسی که تو سنگشو به سینه میزنی

جومونگ هم خواب هئ موسو را میبینه و اعصابش خورده میشه و  همه چیو به هم میریزه

تا وقتی میفهمه بویونگ اومده اونجا خجالت میکشه و سریع خودشو جمع میکنه و میگه میبینی زدم مثل سابق تیریپ بی هولی من به هیچ جا نمیرسم هر چه تلاش کنم فایده نداره هر کی با من میگرده بدبخت میشه تو هم دیگه پیشم نیا تو که تجربه اشو داری

جومونگ میره سر میز قمار و به موسونگ میگه بده من شانسم خوبه و موسونگ میگه برو بچه خودتو بدخت نکن منو نمیبنی جومونگ میگه خیالی نیست .همین موقعه هانگ دانگ هم میاد اونجا و متوجه حضور جومونگ توی مسافر خونه میشه

در مقرر دوچی جلسه ای با حضور یونگ پو و داییش برگزار شده و دوچی از رسیدن شمشیرها تشکر میکنه و میگه اونها را به اوک جی فروختم یونگ پو هم که ترسیده میگه اونها دشمن ماند اگه لو بریم به خاک سیاه میشینیم که داییش میگه نترس من بهش گفتم .هان دانگ هم میاد اونجا و جریان جومونگو میگه

جومونگ هم افتاده روی دور و همه پولها را کاسب میشه و میخواد ادامه بده که سونگ جو میاد اونجا

جومونگ به سونگ جو محافظ شاه میگه من الان خودم فهمیدم که چقدر خنگم اخه منو چه به شازده ای برو به پدرم بگو وقتی آدم شدم بر میگردم .الان هم افتادم روی دور میخوام بازی کنم بزار دوزار کاسب شیم

سونگ جو هم میره پیش گوموا میگه کجایی که ببینی پسرت چه آدم مفنگی شده  

جومونگ و موسونگ هم مست میرند سمت خونه که هان دانگ و افرداش به دستور یونک پو جویای احوالشون میشند که جومونگ که دست بزنش خوب شده دست به کار میشه 

همین موقعه شاه هم میاد اونجا و جومونگ میبنه و از خودش میپرسه این همون جومونگ خودمونه

قسمت سیزدهم : رقابت ولیعهدی

webnava.blogfa.com

قسمت 11 : باید بویو را ترک کنی

نظر به اینکه جومونگ تمرینات شمشیر زنی را خوب شروع کرده اوسا داره براش کمان درست میکنه تا همین آموزشها را در تیر اندازی هم بهش یاد بده

جومونگ هم اون اطراف در حال تمرینه که رفته توی حس و تمرکز که بتونه شق الشمش و قمر فرضی کنه

هئ موسو کمانو به جومونگ میده و میگه حال کن برات یه کمان ساختم دبش برو تمرین کن تا بتونی تا ته بکشیش و حتی یه انگشت دونه مخصوص هم بهش میده تا دستاش درد نگیره و میگه وقتی زه کمانو تا ته کشیدی بهم بگو تا بیام تمرین تیر اندازی را شروع کنیم

جومونگ که تیر اندازی با کمان را از پدرش به ارث برده تیری میزاره توی کمان و به همون شکل هئ موسو زه کمان را تا ته میکشه  (این کمان دامول را شکست چه برسه یه این)

هی موسو هم بر میگرده میگه تو بودی تیر در کردی جومونگ هم میگه بله که من بود هئ موسو میگه یه تیر دیگه بنداز ببینم که جومونگ دوباره همون کارو میکنه  که هئ موسو توی دلش میگه خدا را شکر کارمون توی این مرحله راحت شد

در مقر دوچی یونگ پو هم بویونگو تنها گیر میاره و میگه چه وضع بدی داری خبر داری جومونگ هم از قصر انداختن بیرون الان وضعش مثل توه  ولی بپا دوباره نبینیش که ممکنه وضعت از این بدتر شه

جومونگ هم تمرینات را پی میگیره که سوسونو و اوته هم از دور نظارگر اوضاع اند و اوته از پیشرفت آرمانی جومونگ میگه که همین موقع بویونگ در اقدامی حماسی میاد اونجا و جریان ملاقات پونگ پو با دوچی را میده و میگه همین روزهاست که جاتو پیدا کنند که جومونگ تشکر میکنه و میگه بهتر زود بری خونه

ولی قبل رفتن یادش میاید که باید تشکر حسابی بکنه که با احساسات همراه میشه که سوسونو هم که این کار جومونگ خیلی بهش برمیخوره

تسو هم که حالش بهتره شده و میخواد به اداره امور کاریش برسه که ملکه میاد اونجا و میگه بابات چند روز گیرپاژ کرده من میدونم که به خاطر تو نیست برو ببین تو سردر میاری چه مرگش شده

در این اوصاف یونگ پو هم که فکر میکنه شاهکار کرده کرده به تسو میگه یه نفرو پیدا کردم که بازار زیر دستشه الان دیگه کنترل بازار توی دستمونه به نظر من بهتره که یون تابالو دکش کنیم و این بابا رو مسئول تجارت با هان کنیم که تسو هم دوباره آمپرش بالا و پایین میشه و زخمش درد میگیره و میگه خدا منو از دست تو مرگ بده با این کارهات و از اونجا میره و دیگه فرصت معذرت به پونگ پو نمیرسه

اونطرف ماری (یوگی ودوستان ) و همقطاریهاش میرن پیش جومونگ و میگند کف گیر به ته دیگه خورده ما مردیم زشته کار نداشته باشیم برو با سوسونو حرف بزن تا بهمون کار بده جومونگ هم میگه ایول به فکرتون

سوسونو هم به کارهاش میرسه که یاد اون صحنه بین بویونگ و جومونگ میوفته هی ته دلش خالی میشه که این چه کاری بود جومونگ کرده اتوه هم میاد اونجا و میگه جومونگ اومده(اسم ... بیار چوب دست بگیر آماده )

سوسونو هم تا جومونگ میبینه خوشحال میشه ولی جلوی جمع سه نمیکنه .جومونگ هم میگه براتو کارگر اوردم این بنده خداها را بهشون کار بده ثواب داره سوسونو هم میگه من به تو گفتم کار میدم نه این ارازل اوباش و در ادامه بابت بی احترامیهای روی داده ازش معذرت میخواد

همین موقع تسو هم با هزار امید و آرزو برای دیدن سوسونو میاد اونجا که با دیدن جومونگ اوقاتش تلخ میشه و میخواد بتوپه بهش که سوسونو هم که متوجه رابطه هابیل و قابیل شده میاد درستش کنه که بدتر میگه جومونگ منو نجات داده که ایندفعه زخم تسو درد نمی گیره و میگه این یکی نیست خودشو نجات بده چه کمک به تو کرده جومونگ هم میخواد بره که سوسونو ناراحت میشه و همین کارها کفر تسو را در میاره و به جومونگ میگه بیا داخل با تو هم کار دارم

توی جلسه هم تسو سریع فرا فکنی میکنه و به سوسونو میگه این داداش ما رو انداختن بیرون و من هم چقدر تلاش کردم نجاتش بدم نشد الان خیلی ممنون میشم  هیمن جاها دستو به یه کار بند کنی سوسونو هم هم میگه شما امر بفرما تا ما اجرا کنیم  .جومونگ هم به سوسونو میگه بی زحمت برو بیرون ما دوتا چند کلوم خانوادگی حرف بزنیم

یون تابال هم بیرون منتظره و به سوسونو میگه چرا  زود اومدی بیرون که سوسونو میگه میخواستن خصوصی گفتمان کنند که یون تابال میگه این یه پرنسه را که دیگه دوست داری مشکلی باهاش نداری که سوسونو میگه بله چون جزء تقدیرمونه یون تابال هم میگه خوب پس من هواشو دارم سوسونو میگه نترس فعلاً سه تا اورده تا بهشون کار بدیم

تسو هم به جومونگ میگه بنال ببینم چی میگی جومونگ هم میگه هیچی روزگار منو فلک زده را که میبینی من چه کارت کردم که تو میخواهی منو بکشی رحم کن منو نکش تسو هم میگه اینو که راست میگی آخه تو آدمی نیستی که ازت بترسم ولی من به خاطر اینکه اینهمه تو و مامانت توی این مدت من و مامانمو زجر دادین میخواستم کلکتو بکنم جومونگ هم میگه نه تو و مامانت بی کار نشستین و مقابله به مثل نکردین من چه گناهی کردم تقصییر این تقدیره ما با هم برادریم تاج و تخت برای خودت که تسو میگه باشه کشتن تو دیگه وقت تلاف کردن برو زندگیتو بکن

اتوه هم یوگی و دوستان به پدرش معرفی میکنه که سایونگ هم میاد اونجا و چشمش هیپبو را میگره اسمشو میپرسه میره هیپبو میگه این زن بود یا مرد که رییس پیل میگه معلوم نیست هر چی بگی هست فعلاً برید پلگی کنید تا بگمتون

جومونگ هم به اتفاقات افتاده فکر میکنه و خوابش نمیبره که هئموسو بهش میگه چیه چرا کپه را نمیزاری جومونگ میگه تو از کجا فهمیدی که هئ موسو میگه از علم نفس شناسی اینقدر پریشون نباشه باید ذهنتو از مشکلات درونی آزاد کنی فردا سعی کن قبل از شروع تمرینات ذهنتو آروم کنی

اونطرف یوگی و دوستان هنوز چند روز از کار نکشته صداشون در میاد و میگند فاید نداره اینطور استعدادهامون شکوفا نمیشه

و میرند پیش اوته که سر تمرین محافطانه و میگند ما حمالی نمیکنیم  ما باید جزء محافظها بشیم اوته هم میگه خوب تابت کنید و میگه تمرینو تعطیل کنید ببنم حرف حساب اینها چیه

 اول اویه هنرشو نشون میده و بدون چوب روفت طرفو میاره.

هیپبو هم زورشو نشون میده . ماری هم میگه من هم شمشیر زنی بلدم هم طراحی برنامه و تاکتیک که اوته میگه باشه از امروز جز محافظها میشید

و توی بازار شاد و شنگول از سمت جدید قدم میزند که هانگ و نفراتش جلوشون سبزه میشند که اونها آرمو نشون میدن و پوز هانگ دانگ را میزنند

گوموا هم به ژنرال هوک چی میگه اسم یکی از زندانیها از زندان فرار کرده هئ موسو بود میدونی که اون کیه افراد را بردار و مخفیانه برین پیداش کنید

 ژنرال هوگ چی هم افرادو انتخاب میکنه که خرزوخان محرمدار قصر موضوع را میفهمه

وزیر بو هم که دست و پاشو گم کرده سریع میره پیش یومی یول و میگه میخواستم هئ موسو را بکشم نشد الان هم شاه ژنرال هوک چی را فرستاده دنبالش یومی یول هم داد میزنه و میگه مگه من نگفتم  کاری بهش نداشته باشه اگه اون قرار بود به همین راحتی کشته بشه من زودتر جاشو پیدا میکردم مگه نمیدونی خدایان از اون حمایت میکنند که وزیر بو میگه جمع کن تو هم با اون خدایان تا من و بویو را به خاک سیاه ننشونی بی خیال نمیشی

خرزوخان هم یه بپا برای یومی یول میزاره تا مراقب کارهای اون باشه

یومی یول هم که قدرتش در این مورد ته کشیده پدیده جدید پیشگویی معروف به بچه ستاره را که محصول قصر خودشه را میاره و میگه بیا بشین پشت دستگاه ببین میتونی بفهمی کسی که جلوی خورشید بویو را گرفته توی کدوم سورخه

بو ریها هم میشنه پشت درگاه خداوندی بعد از یه غش رفتن میگه طرف توی کوهستانه

یومی یول هم شالو کلاه میکنه میره کوهستان پیش هئ موسو که مامور وزیر بو ردشو تا کوهستان میگیره

هئ موسو میگه خوب تو را گوموا فرستاده یومی یول هم میگه من خودم اومدم کسی هم خبر نداره اومدم تا مشکل که بین تو و بویوه حل کنم تو برای آینده بویو خطر داری برای همین من بیست سال تو را زندونی کردم  هئ موسو میگه من چه کار بویو شما داشتم چطور به این نتیجه رسیدین گوموا هم خبر داره یومی یول میگه وقتی کشورتو تاسیس میکردی ما زیر سایه تو میرفتیم و این یعنی نابودی بویو شاه هم در این مورد خبر نداره اگه میدونست که حال و روزت این نبود فرار از زندانت هم خواست خدایان بوده بیا مثل بچه آدم از بویو برو شر برامون درست نکن اگه گوموا بفهمه دوباره جنگ با هانیها را راه میندازه هئ موسو میگه فقط اگه گوموا بگه از اینجا میرم برین بهش بگین بیاد اینجا یومی یول هم میگه نمیشه  اگه اینکارو بکنی دل داغ دل بوهوا را بعد از مدتها زنده میکنی .نکن این کارها را اون الان زن گوموا شده که هئ موسو یاد گفته جومونگ میوفته و میگه من باید قبل از رفتن یوهوا را ببینم این آخرین خواستمه

بپا یومی یول جای هئ موسو را به خرزوخان میگه

وزیر بو هم میره پیش تسو و جریان هئ موسو و خطراتی که بویو را تهدید میکنه میگه و با گفتن اینکه یوهوا قبلاً عاشق هئ موسو بوده فنگو میندازه تسو هم میگه پس بابا به خاطر هئ موسو به خون هانیها تشنه است

یومی یول هم چند شبه که یاد هئ موسو مودام توی دلش زنده میشه و شاه نگران این موضوع میشه

هئ موسو هم یاد حرفهای یومی یول میوفته و پیش خودش میگه بیا اینهمه برای بویو کار کردیم بیست سال زندانمون کردن الان میگند از اینجا برو خوب بگن برم بمیرم که سنگینترم 

یومی یول هم در مورد درخواست هئ موسو فکر میکنه که شاه برای درد دل با یومی یول میاید اونجا

و یومی یول هم فقط برای گوموا اینطور حاتم طایی میشه و همچین میزی رو ردیف میکنه .گوموا هم از احساس پوچی درونی خودش میگه و میگه نمیدون که دل میخواست هئ موسو پیدا بشه یا نه الان هم نمیدونم باید چه کنم و پیاله پیاله میره بالا یومی یول هم که دو زاریش افتاده میگه هیچ کس حق نداره یوهوا را از شما بگیره این رابطه شما جرء تقدیر خدایانه که گوموا هم کمی امیدوار میشه

تسو هم یاد حرفهای وزیر بو میوفته که بهش گفته اگه هئ موسو با بابات ملاقات کنه دوباره همه مثل قدیم میشند و همه افرادش که توی بویوند میبره جنگ اینطور بدبخت میشم  و ممکنه برای بعداً خودت هم دردسر درست شه همین الان به فکر آینده باشه و شر هئ موسو را کم کن

تسو میره پیش مامانش و در مورد هئ موسو میگه و میگه درسته که یوهوا و هئ موسو عاشق هم بودن که مامانش میگه اره برای همین که بابات نسبت به هئ موسو ارادت خاصی داشت صیغه اش کرد تا به نون و نوایی برسه ولی این جومونگ احتمالاً پسر هئ موسوه البته فقط باباتو و یوهوا خبر دارن جایی نگی بدبختمون کنی

موسونگ هم برای دیدن مودوک میره به شهر که میبیندش و میگه خوب حالا ما دیگه نامحرم بودیم که در مورد جومونگ بهم نگفتی بیا این شده زندگی من اینهم اون تغییر سرنوشتی که میگفتی ببین چطور آواره کوچه خیابون شدیم مودوک میگه خوب توهم حالا جومونگ کجاست که موسونگ میگه زنده است و حالش خوبه تو فعلاً پولو رد کن بیاد

مودوک هم خبرو به یوهوا میده و خیال اون راحت میکنه

جومونگ هم بی خیال از همه جا رفته شب و روز تمرین میکنه

موپالمو هم توی شهر داره مشروب میخوره که بهش خبر میرسه که یونگ پو میخواد بدون دستور شاه چندتا شمشیر بیرون آهنگری ترانزیت کنه موپالمو هم سریع میره اونجا و مانع میشه که یونگ پو  شمشیرو میزاره زیر گردنشو میگه الان من رییس اینجام اگه جایی این موضوع درز کنه میدم بابای نداشتت در بیارن

این خبر به مقرر یون تابال هم میرسه و جلسه برای تجزیه و تحلیل این کار صورت میگیره سایونگ جریانرا به یون تابال میگه سوسونو هم میگه اونها یونگ پو را خریدن و دارند استفاده میکنند که یون تابال میگه به کسی در این مورد چیزی نگین تا ببینیم چی میشه

تسو هم نقشه کشتن هئ موسو را میکشه و مجبور میشه با توجه به سمت جدید یونگ پو بهش اعتماد کنه و میگه برو سرباز خونه دویست سرباز قایمکی ببر بیرون قصر تا بهت بگم دوباره گند نزنی بپا کسی نفهمه 

یومی یول هم میره به قصر یوهوا که یوهوا میگه چرا قدم رنجه کردین میگفتین من میومدم قصرتون که یومی یول میگه آماده شو بریم یه جای خیلی خوب

و بلند میگند دوتایی میرند کوهستان که یومی یول میگه قرار عشق سابقتو ببینی ولی حواست باشه به کسی در این مورد چیزی نگی من پایین راه منتظرتم تا دوتایی درد و دل کنید

هئ موسو هم از دور پیداش میشه و وقتی میاد نزدیک تازه یوهوا میشناسدش

قسمت دوازدهم : مرگ هئ موسو

webnava.blogfa.com

وزیر بو که فهمیده حمله به زندان کار کی بود به یومی یول میگه اگه بگیم کاری کی بود ممکنه باز قضیه هئ موسو لو بره اگه نگیم من بدبخت میشم حالا باید چه خاکی توی سرم کنم که یومی یول میگه بزار من برام با شاه حرف بزنم

تسو هم در حال خوب شدنه که یوهوا هم برای اینکه خودی نشون بده میاید عیادتش و چند تا تعارف خشک و خالی رد و بدل میشه که نگن به مرگ تسو رازی بوده

یومی یول هم تمام گناه غارو به گردن میگیره و به شاه میگه من گفتم اون غارو بسازند که گوموا میگه مگه مملکت دادگاه و قانون نداره که شما زندان برای خودتو زدین یومی یول میگه مجرمین ما با دادگاه و قانون شما کارشون راه نمیوفتاد اونها مجرمین بود که به آیند بویو لطمه میزند و اگه کشته میشدن خدایان سنگمون میکردن پس باید خودشو میمردن .یکی ازا ینها هم هئ موسو بوده که وزیر بو اون وسط شروع به رنگ عوض کردن میکنه

شاه هم داد و بیدا خفیفی سر یومی یول میزنه و میگه یعنی من آدم نبودم که بهم بگی که و یومی یول هم همه چیو به قضا و قدر خدایان ربط میده که گوموا میگه شانش اوردین که اون زنده مونده حالا برو از خدایانت کمک بگیر جاشو بهم بگو

و شب خواب به چشمها گوموا نمیره و یاد یوهوا میوفته و ازش میخواد که هم پیاله شن و برای اینکه ببین یاد هئ موسو چقدر توی ذهن یوهوا مونده از هئ موسو و خودش میگه که یوهوا هم میگه مگه میشه خاطراتش از ذهنم بره هر چه زمان بگذره بیشتر به یادش میوفتم گوموا هم برای اینکه سه نشه میگه من همینطور هیچوقت از یاد نمیبرمش و توی دلش میگه خیر سرمون اینهمه بهش خوبی کردیم این هم جوابمون

جومونگ هم به هم قطاریشها میگه باید برم شهر شما هم موسونگ برام بیارین و به هئ موسو هم میگه من میرم شهر چیزی نمیخوای که هئ موسو میگه خطرناکه راستی بابات خبر داره که میخواند بکشنت چطور بابات میزاره دادشهات این بلاها را سرت بیارن

جومونگ میره به شهر که میبینه یونگ پو و افرادش هنوز دنبالشن و توی راه همین افراد جویای احواش میشند که جومونگ هم جواب احوال پرسی را میده

رییس پیل هنوز هم توی نخ موپالموه که موپالمو میگه تو اصلاً حرف حسابت چیه که رییس پیل میگه ببین چه مشروبی برات اوردم که خانواده های اشراف توی چین میخورند که موپالمو هم کمی رام میشه

جومونگ شب پیش موپالمو میره و میگه من هنوز بی خیال پروژه شمشیر نشدم این دفعه چند تا شمشمیر میخوام موپالمو میگه تو هنوز آدم نشدی خبر داری که اداره کارگاه دست دادشهات افتاده اونها پست و مقام گرفتن و تو چی جومونگ میگه نگران نباشه به موقعش نظر شاه جلب میکنم پوز این دو تا را میزنم تو فعلاً شمشیرو برسون بهم

یونگ پو هم جریان اعترافات را میگه که تسو هم دوباره زخمش عود میکنه و میگه من دو روز سرمو گذاشتم زمین تو همه چیه خراب کردی تو چرا همیشه کمکهات مایه دردسر میشه بلند شو بریم پیش یومی یول ببینم چه گند زدی

و بلند میکند میرند پیش یومی یول و وزیر بو .تسو میگه خوب ما یه غلطی کردیم شما حرف حسابتون چیه که وزیر بو میگه پای خودمون گیره چیزی به بابات نمیگیم ولی دیگه از این بچه بازها نکنید که اوقات همه مون تلخ میشه تسو هم میگه جومونگ توی غار هم محافظ داست یه بابای کوری بود که بدجور از جومونگ دفاع میکرد نزدیک بود همه مون بفرسته اون دنیا اون کی بود که این همه جومونگ سنگوش به سینه میزدکه وزیر بو و یومی یول میزند کوچه علی چپ

زخمهای هموسو هم خوب میشه و به بویونگ میگه برام لوازم بیار میخوام نامه نگاری کنم

موسونگ هم زده تو کار قمار که وقتی همه پولها را کاسب میشه بقیه کفری مشند و میگرندش زیر مشت و لگد که یوگی و دوستان سر میرسند و نجاتش میدن

و میرند پیش جومونگ که موسونگ میگه تو هنوز زنده ای اینها کی بودن که به زندان حمله کردن که جومونگ میگه من چه میدونم

موپالمو هم شمشیرها رو برای جومونگ میاره که جومونگ میگه وقتی برگشتم قصر اینقدر برات مشروب بیارم که توش شنا کنی

جومونگ هم با ذوق و شوق شمشیرها به هموسو نشون میده و میگه بریم تمرین که هئ موسو میگه تا سرنوشتو درست نکنی تمرین فایده نداره بیا اول این نامه را یه طوری برسون به بابات بپا کسی نفهمه

سوسونو هم که رفته تو نخ جومونگ به سایونگ میگه اگه این بابا راست گفته باشه چی نکنه شازده باشه که سایونگ میگه ولش کن بابا مگه دینی داری نسبت بهش که سوسونو میگه نه ولی خوب کمکش کنیم اگه شازده شد برای آیند گروه خوبه که سایونگ میگه توی فکر آینده ای یا فکر چیز دیگه شیطون سوسونو هم میگه اخه منو اون با عقل جور در میاد

یون تابال به سوسونو میگه تسو چند روز خونه نشین شده چرا نرفتی به دیدنش میخ رو بکوبی سوسونو میگه من آدم رکی ام و ازش خوشم نمیاید نمیتونم تظاهر کنم که یون تابال میگه تو هنوز بچه ای نمیفهمی مگه نگفتم باید از همه چیو بویو سر در بیاریم من هم ازش خوشم نمیاید ولی تنها راهیه که میتونیم بهشون نزدیکش شیم

سوسونو هم با اوته و رییس پیل و سایونگ میرند قصر .سوسونو میره به دیدن تسو که تسو زخمهاش در جا خوب میشه .سوسونو برای تسو دارو هم اورده و از خدیان شفای عاجل برای تسو میخواد که تسو میگه همین حضورت منو خوب میکنه چرا زحمت کشیدی

ملکه هم میاد اونجا که سوسونو هم خودشو معرفی و میکنه و وقتی میبینه دلرابایش گرفته از اونجا میره ملکه میگه این کی بود خودش بود که تسو میگه اره دیدی دختر باکمالاتی بود

سایونگ به سوسونو میگه تو که از اون خوشت نیومده بود اینطور حرف زدی اگه از اون خوشت میومد چی میگفتی که سوسونو میگه اون هم مرد بدی نیست شاید راست گفته باشم .اوته هم میاد اونجا و میگه جومونگ راست گفته اون یه پرنس بود ولی گند زده انداختنش بیرون قصر که سوسونو یاد اون روز که نجاتش داده میوفته و رییس پیل میگه بدبخت شدیم رفت

اوته و سایونگ به سوسونو میگند شاه جومونگو بیشتر از بقیه پسراش دوست داره حتی یوهوا را بیشتر از ملکه ولی معلوم نیست جومونگ چه به روزشون اورده که انداختنش بیرون سایونگ میگه شاید خواسته بندازش بیرون مرد شد و روی پای خودش ایستاد دوباره برش گردونه قصر سوسونو میگه خوب شد من الان من هم اون دارم هم تسو ببنیم میشه از این دو تا دوزار کاسب شیم

جومونگ هم شبانه نامه را میرسونه به موداک و میگه این نامه یواشکی بزار تنگ نامه هایی که شاه میخونه حواست باشه کسی نفهمه

توی قصر هم یومی یول در اون فضای روحانی در حال مکان یابی هئ موسوه که دستگاه جی پی ارسشه وسط کار خراب میشه و هر چی زور میزنه فایده نداره

و به گوموا میگه هر چی اومدم ببنمش نشد دستی توی کار بود که جاشو نبینم

از خبرگزار یون تابال چند تا خبر از هیون تو برای گوموا رسیده که یکی از قومهای اطرفو مجهز کردن که به ژنرال هوک چی دستوارت مربوطه را میده و نوبت به نامه هئ موسو میرسه که وجناتش عوض میشه

نامه میبره به اتاقش و میخوانه که هئ موسو نوشته من هنوز زنده ام و یه جایی منو زندانی کردن مخفیانه بیا ملاقاتم باهات کار دارم

گوموا از اتاق میره بیرون و نامه نگاره نامه یواشکی کش میره و میبره برای وزیر بو که وزیر بو هم اوقاتش تلخ میشه

جومونگ هم تمریناتشو پی گیری میکنه که هئ موسو بهش میگه آماده باش شب باهم بریم یه جایی

وزیر بو هم چند تا نفرو را اجیر میکنه و زودتر میفرسته سر محل ملاقات

گوموا هم که فکر میکنه فقط خودش خبر داره به سونگ جو میگه امشب میریم بیرون از قصر آماده شو

استاد و پسر هم میرند سر قرار ملاقات که هئ موسو میگه میخوام بریم ملاقات بابات .منو بابات باهم ارتش دامول را فرماندهی میکردیم میخوام ببینمش و وساطت تو رو بهش بکنم و بفهمم اینکه جرمم چی بود این همه مدت توی زندان بودم جومونگ هم میگه نه بابای من اینکارو نکرده اون آدم خوبیه و از این حرفها

سر قرار که میرسند افراد وزیر بو بهشون حمله میکنن جومونگ هم که کار خاصی ازش بر نمیاد دوباره نزدیکه که کشته بشه که هئ موسو کمکش میکنه و همه شون را ردیف میکنه

هئ موسو هم ته دلش میگه گوموا کار تو بود نکنه تو منو بیست سال انداختی توی زندان

اون طرف گوموا بی خبر از همه چی سرقرار منتظره هئ موسوه که زیر پاش جنگل درست میشه و هئ موسو نمی میاد و میگه نکنه سر کار بودیم

جومونگ هم از اتفاقات افتاده حالش گرفته شده زده منظره نگاری که چرا باباش با هئ موسو این کارو کرده دیگه حتماً تحویلم نمیگیره و برای خودش فرضیه بافی میکنه

و میره پیش هئ موسو و نتیجه فرضیاتو میگه و میگه نخست وزیر و یومی یول اومده بودن تو را ببن اگه کار اونها نبود کار دادشمه کار بابام نیست هئ موسو هم میگه مهم نیست من فکر توام نه خودم .دیگه فایده نداره باید آموزشت بدم

و مرحله اول تمرکز کردن که به جومونگ میگه به خورشید نگاه کن بعدش که غروب کرد ماهو ببین تا بهت بگم

شاه هم نامه هئ موسو را به وزیر بو میده و وزیر بو هم تا نامه را میخونه میفهمه دستش رو شده سریع سرخ و سفید میشه شاه میگه این نامه هئ موسوهه میخواست منو ببینه اما نیومد به نظرت چرا نیومد کدوم پدر سوخته ای میخواد ما همدیگه را نبینیم وزیر بو هم میگه غلط کرده هر کی بخواد گوموا میگه خدا بکشدت اگه راست بگی برین پیداش کنید و اگر نه ارتش میفرستم دنبال هئ موسو تا همه بفهمند هئ موسو زنده است

اون طرف رییس پیل موپالمو را میبره پیش یون تابال تا روی مخش کار کنند . یون تابال هم سنگ تمام میزاره براش و میگه من شنیدیم توی آهنگری کار میکنی من هم میخوام یه آهنگری بزنم یه کم کمکمون کن اون تجربیاتو به ما هم منتقل کن که به عرق ملی موپالمو بر میخوره و رگ غیرتش نزدیکه منفجر شه از اونجا میره که یون تابال میگه حالا با غیرت این بابا چطور کنار بیایم

دو چی هم برای اینکه سرش بی کلاه نمونه وزیر بالگوئه و یونگ پو دعوت میکنه و سیبلشون را چرب میکنه و میگه اخه مگه من مردم که تجارت با هانیها دادین به یون تابال غریبه شما با عالی جناب گفتمان کنید شاید نظرش عوض شه که یونگ پو هم میگه سعی میکنم بویونگ هم چایی میاره اونجا که یونگ پو می شناسه

دایی یونگ پو هم عکس جومونگو به دو چی نشون میده و میگه اگه اومد توی بازار بگیردیش که دوچی میگه این برای من کار میکرد من دنبالشم همین دختره اوردش پیشم گفت بهش کار بده

یوهوا برای جومونگ خوردنی و لباس فرستاده که مودوک برشون میگردونه و میگه در زندان را گل گرفتن و معلوم نیست جومونگ و دادشم کجا رفتن که دوباره دل یوهوا به ناکجا آباد میره

اونطرف جومونگ هم بی خیال دنیا در آموزشی به سر میبره که هئ موسو میگه حمله کن بهم جومونگ هم میگه نه نمیشه که هئ موسو میگه مگه چیزی هم بلدی که میترسی حمله کن ببینم جومونگ هم کارو شروع میکنه ولی به توفیقی نمیرسه و هئ موسو دست خالی میزندش

و بهش میگه حالای دیدی من بدون چشم هم میتونم چه کنم چون من با تمام وجودم شمشیر را حس میکنم نه فقط با چشم تو هم باید اینطور پیش بری

جومونگ هم شمشمیرو برمیداره میره توی حس و دوباره حمله میکنه که ایندفعه خطی روی لباس هئ موسو میندازه که هئ موسو هم خوشش میاید و میگه آفرین

فسمت یازدهم : باید بویو ترک کنی