حدیث چیست؟

در اصطلاح دانشمندان علم حدیث، به کلامى که حاکی از کردار یا تقریر معصوم (پیامبر صلى ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله و اهل بیت علیهم ‏السلام ) است، «حدیث» و گاه «خبر» یا «روایت» گفته مى‏شود.

حدیث، به‏دلیل انتساب آن به معصوم و وحیانى بودن محتواى آن، حجت بوده و می‌تواند مبنای عمل قرار گیرد.

قرآن کریم، به مثابه قانون اساسى اسلام، بیشتر کلیات را بیان کرده و تبیین تفاصیل و جزئیات را به روایات واگذار کرده است؛ از این‏رو روایات، پس از قرآن، مهم‏ترین منبع شناخت دین به شمار مى‏آید. بدین جهت، مسلمانان به فراگیرى، ثبت و تدوین احادیث، به‏رغم برخى فراز و نشیبها، توجه کرده و مجموعه‏هاى حدیثى را شامل هزاران روایت در تمام موضوعات مورد نیاز دین‏داران، فراهم آوردند. پس از آن، دانشهاى رجال، تاریخ حدیث، مصطلحات حدیث، فقه الحدیث و... براى حفظ، نشر، فهم و تبیین میراث روایى پدید آمد.

تدوین هزاران اثر حدیثى نشان مى‏دهد که مسلمانان، از آغاز تاکنون، پس از قرآن، بیشتر به حدیث توجه کرده‏ اند. در دوران معاصر نیز اندیشمندان مسلمان با نگاهى دوباره به میراث روایى، کوشش گسترده‏اى را براى بهره جستن هر چه بیشتر از این منبع عظیم آغاز کردند و با تأسیس دانشگاهها، مراکز تحقیقاتى حدیثى و... در این راه گامهاى مؤثرى برداشتند.

______________

برگرفته از : صد و ده نکته حدیثی ؛‌ دار الحدیث