خلاصه قسمت های 11 تا 20 جومونگ - دانلود

تسو یاد حرفهای اویه میوفته و میفهمه که جومونگ دست روی بد جور چیزی گذاشته و اگه موفق شه کارش با ولیعهدی تمامه

یونگ پو هم از اینکه تونسته جلوی تسو خودی نشون خیلی خوشحال دوچی دوباره اونو چوخان میکنه و ارجو و مقامش میبره بالا که یونگ پو میگه خیلی خوب عرعر فکر کردی خرم با این حرفهات الان دیگه تسو هم فهمیده که من چقدر باهوشم الان هم یه نقشه ای براشون کشیدم حال کنند اول با تسو شر جومونگو کم میکنم بعدش اونهم دور میزنم شرشو کم میکنم حال میکنی تاکتیکو دوچی هم کلی قربون صدقه اش میره ولی توی دلش میدونه که وقت اجرا یونگ پو کم میاره

بعد اویه رو میگه بیارن اونجا تا بهش روحیه بده و میگه کارو خوب پیش ببری یه جایزه پیشم داری .اویه هم بر میگرده خونه که ته دلش به این کار راضی نیست ولی به خاطر بویونگ مجبوره

جومونگ بر میگرده بویو و برای گوموا از حرفهای گوهر بارش به یانگ جو میگه که چطور زدن توی گوشش و ژنرال هوک چی هم تعریف این رشادتها رو به شاه میده که گوموا میگه آفرین خون من توی رگهاته که همون حرف دل منو بهش زدی .اون وسط تسو هم که از موفقیتهای روز افزون جومونگ در حال ترکیدنه و خرزوخان هم نگران آینده بویو

بیرون از تالار جومونگ یه نگاه غرور آمیزه به دادشهاش میکنه و میگه حال بدوین دنبالم تا برسین و میره .یونگ پو که ذاتاً در این موارد احساسی میشه میاد اعتراض کنه که تسو می زنه روی پوزش میگه گفتم توی این مورد تو حرفی نزن و به نارو میگه برو کارگاه آهنگری تفعدی بزن ببینیم  اونجا چه خبره

نارو میره کارگاه سر و گوشی آب بده که موسونگ میبیندش و میگه تو اینجا چه کارییه ناور هم میگه من به دستور تسو اومدم حرفیه که موسونگ میندازش بیرون سریع جریانو به موپالمو میرسونه

نارو هم سر راه زیر دست موپالمو که اسمش دوک گوه رو خفت میکنه  و میگه بریم که شازده تسو باهات کار داره و این بنده خدا که تا حال همچین ملاقاتهایی نرفته ترس برش میداره تسو هم میگه چند روزه گرفتار کارهای مملکتیم و خبرهایی میرسه که سر از خود یه چیزهایی ساختین و از این حرفها و ما به عنوان رییس کارگاه بوق بودیم نباید چیزی میفهمیدیم دوک گو هم از ترس میگه که ما شانسی یه شمشیری مثل شمشیر هانیها ساختیم تسو میگه پس چرا به شاه چیزی نگفتین که طرف میگه چون دیگه هر کاری کردیم نشد مثل اون شمشیرو بسازیم و موپالمو گفت صداشو در نیاریم که با این حرف تسو امید به زندگی پیدا میکنه و میگه برو وای به حال اگه کسی از این ملاقات خبردار بشه که با موپالمو یکیت میکنم

بعد از رفتن طرف یونگ پو میگه اگه جومونگ بفهمه چی که تسو میگه جومونگ فهمیده و روی همین موضوع داره برنامه ریزی میکنه نفهمیدی چطور جون موپالمو رو بیمه کرده اگه موفق شه به جای ولیعهدی باید برم غاز بچرونیم  . همین موقع نامه وزیر بو میرسه دست تسو که گفته شب بیا خونم باهات کار دارم

یوهوا که حالا میتونه جلوی همه سرشو بالا بگیره به جومونگ میگه این چند روز خیلی خسته شدی جومونگ هم که از این کارها خیلی خوشش اومده میگه تا باشه از اینها کارها از این به بعد میخوام تمام پیامهای پدرو من برم هیون تو حال یانگ جو رو بگیرم اونجا تسو و هم دیدم ایندفعه جلوش در اومدم .یوهوا هم میگه حتماً با یانگ جو بده بستون دارند حواست باشه که شاه و یومی یول فهمید که کمان شکسته ولی نمیدونن کار کی بود بپا سوتی ندادی چون یومی یول دیر و زود میفهمه و اگه فهمید دیگه برامون آبرو نمیزاره .چون همه چیو به بد بیاری برای بویو ربط میده

تسو میره خونه خورزوخان که وزیر بو میگه هیون تو رفتی خوش گذشت حالا کردی آمارتو داشتم  اونجا جلوی جومونگ که خراب کاری نکردی تسو میگه دیدمش فکر میکرد که کیه وزیر بو میگه مشکل نمکون رو حل کرده فکر کرده که کیه خدا نیاره اون روزه که بخواد ولیعهد شه و اریکه قدرت دستش بیوفته تسو میگه حالا اینها هیچی میخواد برامون شمشیر فولادی بسازه اگه موفق شه چی سرمون میاد وزیر بو میگه نترس هنوز یه برگ برنده داریم خبر داشتی که جومونگ کمال دامول شکسته تسو میگه دیدی چطوری دروغ میگفت من میدونستم کار خود ناکسش بوده بزار به بابام بگم وزیر بو میگه من یه چیزی گفتم سریع جو گرفتت الان وقتش نیست بزار یه موقع مناسب یه دفع دیدی این خبر بدتر به ضررمون شد

جومونگ میره پیش یون تابال و نتایج سفرو میگه یون تابال میگه الان دیگه دولت هان به بویو نیاز داره و اگه شما با هانیها تجارت نکنید میوفته گردن یانگ جو جومونگ هم میگه اره اینقدر اونجا خوار و خفیفش کردم ولی جرات نکردن دستور لغو تجارتو بده

همقطاریهای جومونگ خبر بویونگو بهش میدن و همه با هم بلند میکنند میرند خونه دوچی قشون کشی

دوچی هم میگه شما نیومدین من هم داشتم ضرر میکردم بویونگو فروختم مگه سنگ به کلیسا انداختم که جومونگ هم با دوچی دست به یخه میشه و میخواد ضرب و شصتی بهش نشون بده که جلوشو میگیرند .جومونگ هم میگه میدونم که کی پشتته ولی یه بلای سرت بیارم که رب و روبتو یاد کنی

جومونگ که نتونست کاری کنه به اویه میگه اگه شده تمام بویو رو زیر پا بزارم میگردم و بویونگ رو پیدا میکنم ولی اویه ناراحت از اونجا میره

و میره پیش دوچی و میگه من رفیقهامو فروختم  بویونگو کجاست میخوام ببنمش دوچی هم برای اینکه اویی زیر کار نزنه میگه باشه ولی اگه کارتو خوب انجام بدی اون آزاد میکنم تا با هم زندگی کنید

هان دانگ اویی رو میبره پیش بویوگ که توی یه خونه است و به جای کار میخوره و میخوابه بویوگ هم توی اون وضعیت حال و احوال جومونگو میپرسه که اویه میگه هنوز از هیون تو بر نگشته صبر کن خودم درت میارم

اویه هم کفری میشه و دیگه چاره ایی نداره مثل عرف این فیلمها میزنه تو مشروب و از این حرفها ماری و هیوپبو میاند ارومش کنند که میگه برید پیش اون شازدهتون.اخه اگه اون شازده است چطور نمیتونه کاری بکنه اون فقط سر دلسوزی چون اون بلا رو سر بویونگ اورد نگرانه مثل من که اونو دوست نداره

جومونگ موضوع بویونگو به اوته میگه و ازش میخواد بررسی کنه ببینه بویونگو به کی فروختن

موپالمو و موسونگ برای شرکت در جلسه میرند خونه یون تابال که توی راه موسونگ به موپالمو میگه هر چی زودتر بساز این شمشیرو تا هم جومونگو ولیعهد کنی هم من فرماندهی ژنرالی چیزی بشم هم تو به جایی برسی

همین موقع هم عمه سوسونو چی ریونگ میاد اونجا و فکر میکنه اینها ولگردن که موپالمو جوابوش میده و عمه سوسونو یکی میاره توی گوش موپالمو که رنگش مثل آهن تو کوره میشه رییس پیل هم میاد اونجا و میگه صداتو بیار پایین این خواهر رییسمون موپالمو کفرش در میاد میگه همچین کسی میزن تو گوش من و می خواد یکی بزن تو گوش عمه سوسونو که موسونگ میبردش .رییس پیل هم میگه این چه کاری بود کردی من و رییس این همه روش کار کردیم تا کشوندیمش طرف خودم تو زدی تو گوشش

توی جلسه هم موپالمو و موسونگ قضیه جاسوسی نارو  برای تسو رو به جومونگ میدن و در مورد اکتشافات جدیدشون میگند که درنهایت میگند باید یه آهنگر هانی رو بیاریم اینجا تا فوت اخرو بهمون یاد بده

اویه هم طبق معمول میره خبرها رو میزه کف دست یونگ پو

در قصر هم ملکه میره پیش گوموا میگه اینقدر به پرو پای یومی یول نپیچ مردم واکنش نشون میدن اگه ناراحتی من یکی دیگه رو جاش بیارم گوموا میگه کسی داریم مثل اون باشه ملکه هم خوشحال میگه بله مأورییونگ هم ولایتم که مورد تایید عموم هست گوموا هم میگه جهنم برو هر کار میخوای بکن

وزیر بالگوئه هم وقتی میفهمه به ملکه میگه نکن این کارو مردم شورش میکنند ملکه هم از آینده نگریش میگه که مأورییونگ اینطور مدیون ماست و طرف تسو میتونه حمایت مردم رو برامون به ارمغان بیاره

در جلسه وزیران همه از جنگ بین هان با یه قبیله میگند که ممکنه هانیها تلافات بدن و دیگه نیان سمت بویو وزیر بالگوئه که که میبنه جمع خوشحاله موضوع رو میبره سمت عوض کردن یومی یول که وزیر بو مخالفت میکنه

کمی اون طرفتر هم ملکه با مأوریونگ و همقطاریهاش جلسه گرفتن گل میگند و گل میشنود و ملکه از تمایلش برای جابجایی کاهن اعظم میگه که مأوریونگ هم کم کم خوشش میاد فقط مشکلشون حضور سوریونگ توی جلسه است

خبر این ملاقات میره روی آنتن و حتی یوهوا هم اصل موضوع رو میفهمه

زیر دستهای یومی یول هم بهش میگند این ملاقات های مأوریونگ با ملکه زیاد شده حتماً خبرهاییه میخوان یه کارهایی بکنند شما یه کاری کن همین موقع سوریونگ میاد اونجا میگه کجایین شما که ملکه میخواد مأوریونگ جایگزن یومی یول کنه

یومی یول هم یون تابالو به قصر دعوت میکنه اونهم با سوسنو بلند میکنند میاند اونجا که یومی یول میگه اگه دست یاری سمت دراز کنم میگیرش

یون تابال و سوسونو در این مورد با هم حرف میزند که سوسونو به باباش میگه بهتر ما وارد این بحثها نشیم که یون تابال میگه نترس من گرگ بارون دیدم حساب همه جاشو میکنم که سر راه تسو هم میبیندشون و میگه بیاد باهاتون کار دارم

و بهشون از احساسات و عواطف و بی خوابهای عاشقانه میگه و میگه من سوسونو رو میخوام تصمیمتونو بگیرن که یون تابال میگه باید فکر کنیم 

توی خونه یون تابال به سوسونو میگه تو که تسو رو دوست نداری جومونگو میخواهی من نمیخوام مجبورت کنم ولی احتمال اینکه بابامون در بیاد هست پس سعی کن انتخابی بکنی که به نفع خودت و کشورمون باشه

سوسونو ناراحت میاد بیرون و مونده چه کنه که اتوه میاد پیشش و سر صحبتو باز میکنه و به سوسونو میگه چون هنوز ولیعهد انتخاب نشده نمیتونی یکیو انتخاب کنی چون نگران آینده کشوری (از قول و قرارهای توی اردوگاه بئ مانگ بی خبره)

شب جومونگ در حال بررسی و مطالعه روشهای ذوب آهنه که سوسونو میاد پیشش وقتی موضوع رو میفهمه میگه اونهایی که آهنگر بودن چند سال کار کردن و به جایی نرسیدن آخه تو رو چه به این کارها به درد ولیعهدیت میخوره جومونگ میگه من میخوام برای بویو این کارو بکنم یه نفر باید این کارو میکرد من هم مشغول شدم اگه تلاش کنم میتونم بعد برای ولیعهدی هم خوبه .سوسونو هم ازا ین اراده جومونگ کیف میکنه و قضیه خواستکاری تسو و در موندگیشو میگه که جومونگ میگه دست سرنوشت در اینه که من تا آخر با تو باشم استادم همچین تجربه ایو داشت و شکست خورد ولی من همه کار برای این تعهد میکنم

در کارگاه افراد موپالمو مقداری مخلفات در روش ساخت شمشمیر به کار بردن ولی همه شون میکشند و موپالمو میگه مقدارشو کم و زیاد کنید ببینید چی میشه

جلسه ای دیگه در این رابطه تشکیل و در این مورد بحث میشه که وسط کار اویه در میره و  ماری میگه این یه چیزیش شده ببینید من کی گفتم

اوته هم برای جومونگ خبر میاره که یک به یک برده خرو کشته و اسمی از بویونگ پیدا نکرده و گولتون زدن .جومونگ هم میگه که اینطوریهاست

جومونگ هم شب سر راه هان دانگو خفت میکنه و میگه یا میگی بویونگ کجاست یا اینقدر میزنمت که صدا خر بدی اون هم تا کتکها رو میخوره همه چیو لو میده

جومونگ با چشمانی آکنده از خون (خشم اژدها ) میره تا بویونگو آزاد کنه که این بین چند نگهبان بی گناه هم به درک می پیوندونه

در نهایت بویونگو آزاد میکه و به هان دانگ میگه به دوچی بگو من بویونگو بردم بهش بگو مرد باش بیا پولتو بگیر

جومونگ بویونگ میبره مقرر یون تابال که همقطاریهاش میاند اونجو خیلی خوشحال مشند و به اویه میگه دیدی گفتم که آزادش میکنم اویه که داره از خجالت آب میشه میگه روم سیاه من باید بمیرم چون شما رو به دوچی و تسو فروختم جومونگ هم جلوش زانو میزنه و میگه تقصیر منه که شماها اینقدر اذیت شدین پیشم بمونید که اونها هم لوطی گری میکنند و میگند من که گفتیم تا آخرش هستیمت

هان دانگ هم مثل همیشه خبر مسرت انگیزو میبره برای دوچی که دوچی دیگه صبرش تمام میشه و میخواد شرشو کم کنه ولی بی خیال میشه و میگه حواست باشه کسی چیزی نفهمه که اگه یونگ پو فهمید دو تامونو همینجا چال میکنه اویه هم گندش در اومده نمی تونه پیش جومونگ بمونه

طبق توفقات صورت گرفته قرار بر این میشه که اویه دوباره برای تسو خبر چینی کنه تا گول بخورن

اویه به تسو میگه که جومونگ روش تبدیل آهن به فولادو فهمیده که دو تا شازده کم مونده سکته رو بزنند جومونگ هم از دور مراقب اوضاعه

گوموا به جومونگ میگه این گوسان کجا بوده که ما شاه مملکتیم چیزی در موردش نمیدونیم که جومونگ میگه من هم نمیدونستم مامان از باباش شنید و من هم پیرو همین مطلب سوسونو شیرش کردم با هم رفتیم اونجا.گوموا میگه در مورد سوسونو شنیدم بود ولی الان معلومه که کمالاتش از یون تابال بیشتره و بعدش میگه همه رزه هاتون در بیارین برای مهمونی به این مناسبت آماده شین .نمکها هم بین مردم پخش کنید .این بین تسو و یونگ پو هم در حال خود خوری هستن

گروه یون تابال به مقرشون بر می گردن و از کارهای که کردن میگند که یون تابال میگه خبرها بهم میرسید قربون سوسونو برم که با این کارش میخمون توی بویو محکم کوبید .عمه سوسونو چه رییونگ از گیرو ( در زبان اصلی کهروهه که با تلفظ زیرنویس لاتین زمین تا زیرزمین فرق داره) اومده

متحدین عزا و ماتم گرفتن و ملکه از فرط عصبانیت دیگه خدا رو بنده نیست این بین چونگو (ندیمه ملکه) میگه که مردم همه کار جومونگو تحسین میکنند چون با این کار جومونگ برای نسلهای بعد هم نمک هست که ملکه میگه مردم غلط کردن با تو باهم دیدین یه الف بچه چطور همونو دور زد اگه جومونگ ولیعهد بشه من توی قبر که برم هم آروم نمیشم.تسو هم میگه بابا بس کنید نشستین اینجا همه اش حرفهای دشمن شاد کن میزنید مگه حال اون شق القمر کرده خودم حالشو میگیرم شما صبر کنید

تسو میاد بیرون و روی این موضوع فکر میکنه که همون موقع سوسونو و جومونگ با خنده از اونجا رد میشند تسو هم رگ غیرتش در حال ترکیدن همه چی یادش میره

جومونگ میخواد سوسونو رو ببر پیش مامانش که سوسونو میگه باشi برای بعد الان سر وضعم خوب نیست جومونگ میگه بیا بریم مامانم مثل خودم خاکیه

خلاصه سوسونو رو میبره پیش مامانش و این از خوبیها اون و داستان نجاتش میگه و اون از خوبیها و نجات دادن این میگه و قضیه میره تو عشق و از این حرفها که سوسونو میگه باید بروم به بابام سر بزنم

یوهوا به جومونگ میگه احساس نکردی باید انگشترو بهش میدادی که جومونگ هم سرخ میشه و میگه هنوز نه زوده

یونگ پو هم کفری میره خونه دوچی و بابت خبر دروغش شمشیرو میکشون توی موهاش و موهای دوچی هم پخش میشه توی صورتش و میگه دیگه منو با تو کاری نیست . دوچی هم داغ دلشو تو سر هان دانگ خالی میکنه

در خونه یون تابال رییس پیل از رشادتهای سوسونو و حمایتهای سایونگ از اون میگه و سایونگ هم میگه سوسونو انگار از شما شجاعتره که اوته میگه این شجاعت نیست بلکه خریت از روی احساسه شانس اورد اگه من جای بئ مانگ بودم همه شونو میکشتم تا عبرتی برای عوام بشه

بعد از جلسه سایونگ به یون تابال میگه بالاخر دخترت انتخابشو کرده و عاشق جومونگ شده

موقع دادن حقوقها رییس پیل به هیپبو دو تا کیسه میده و میگه سایونگ سفارشوتو کرده که ماری و اویی هم خنده شون میگیره

اویه هم سری به بویونگ میزنه که در حال کلفتی و لباس شستنه و میاد بره که بویونگ میبیندش و در مورد احوال جومونگ میپرسه که اویه میگه اون که هیچ وقت بهش بد نمیگذره و همه حقوقشو میده به بویونگ و میره

هیپبو و ماری که قراره به ضیافت شاه برند دوباره یاد رویاشون افتادن ولی اویه که از دست بویونگ و کارهاش ناراحت نشسته یه گوشه و میگه من نمی یام

عمه سوسونو به سوسونو کمک میکنه تا برای مهمونی آماده بشه و بهش میگه خبر عاشق شدن شازده های بویو به گوشمون توی گیرو رسیده اگه خواستی شوهر کنی یکو انتخاب کن که برای آینده مون فایده داشته باشه .سوسونو هم از جومونگ و رابطه اش با اون برای عمه اش میگه که احساس میگرده این رابطه با تمام روابطی که داشته فرق میکنه و اگرنه همچین دل و جراتی نداشته برای معامله بره پیش بئ مانگ

جومونگ سری به کارگاه میزنه و بعد از خوش وبش با موپالمو میگه از حال تمام فکرو ذکرمون میشه ساخت شمشمیر فولادی

یومی یول هم به جای اماده شدن برای شرکت توی مراسم دوباره سو ریونگو تنها گیر اورده و بهش میگه جومونگ که دیدی فکر میکنی که اون باعث اون نیروی عجیبیه که بهت وارد میشه اونهم میگه همچین احساسی دارم ولی مطمئن نیستم یومی یول میگه اون پچه خوبیه مشکل بویو رو حل کرده ولی باید ببینم خوبیتش برای بویو بد بیاری نداشته باشه

مأورییونگ هم میاد اونجا به یومی یول میگه آماده شو بریم مهمونی نکن این کارو رو خوبیت نداره اما یومی یول لجو لجبازی میگه نمیایم تو جای من برو

مأو رییونگ هم میره پیش رفقهاش و جریانو میگه اونها هم میگند این یومی یول هم با این کارهاش ما رو بدبخت میکنه میره همون بهتر که شما جای اونو بگیری ملکه هم راضیه مأور رییونگ هم که هنوز دل و جرات این کارها رو نداره میگه اینقدر این حرفها رو بزنید تا یومی یول بفهمه بابامون در بیاره تعیین کاهن اعظم دست اون بالاییهاست نه دست ما

ملکه سر راه یوهوا رو میبینه و میگه یه بار پسرت توی عمرش تونست یه کار مثبت انجام بده و یه ذره نمک برامون بیاره ولی سابقه اش ایتقدر خراب که با این کارها پاک نمیشه که یوهوا فقط میگه شما نگران نباش من مراقبشم که دوباره گندی نزنه و همین روالو ادامه بده

یون تابال و اهل و عیالش برای شرکت در ضیافت میاند به قصر

یونگ پو هم پیرو موفقیتهای جومونگ خیلی ناراحته و نمیخواد توی مراسم شرکت کنه که تسو میگه از بس خری با این کارهات بیشتر هیزم به آتیش دشمن میرزی باشو بریم تا بیشتر آبرمونو نبردی

مراسم شروع میشه اینهم از مطارب و روقاص (برین تو بر جمع مکسر )

یه طرف جماعت موفق وشادان

و این ور جماعت روپوز خورده

شاه به این سه تا میگه بیان جلو و به یک به یکشون از شراب مخصوص خودش میده و به پاس خدمت بزرگ جومونگ میگه میتونی الان هر درخواستی داری بکنی که کسی چیزی نمیگه ولی وزیر بو یاد ولیعهدی میوفته از جاش بلند میشه که گوموا میگم نترس این موضوع ولیعهدی توش نیست بشین جلوی مهمونها آبرمون رو بردی و خیال خیلیها راحت میشه

جومونگ هم میگه زحمت اصلیو سوسونو کشیده اونه که باید خواسته شو بگه که سوسونو میگه من دلم میخواد رابطه گیرو و بویو همیشه بر قرار باشه که شاه هم بهش این قولو میده

تسو ، ناور میفروسته سراغ سوسونو تا باهاش حرف بزنه .وقتی سوسونو میاد میگه خوشحالم که سالم برگشتی همین سالم برگشتنت کمک بزرگی به بویوه وقتی موضوع رو فهمیدم میخواستم بی خیال همه چی شم بیام کمکت ولی مسائل روزمره مملکت و ولیعهدی نذاشت در عوض تلاشمو میکنم تا شاه بشم انوقت تو رو ملکه میکنم .و همین طور که تسو برای سوسونو از آینده کاریش میگه جومونگ هم اونها رو میبینه

تسو به مامانش میگه اینجا که نشد کاری بکنیم باید برم هیون تو (زوان تو) شاید اونجا شد خاکی توی سرم کنم چون با یانگ جونگ حمکران اون نیمچه رفاقتی داریم و قول کمک داده مامانش هم قبول میکنه و میگه برو فرصتو از دست نده تسو میگه باید برم اونجا از دلشون در بیارم این چند روز حواست باشه کسی چیزی در این مورد نفهمه

شاه جومونگ صدا میزنه و میگه آفرین بابا منو امیدوار کردی حالا یه کار مهم برات دارم یه نامه نوشتم برای یانگ جو ازت میخوام تو به عنوان فرستاده من این نامه رو بهش بدی واختیار تام داری هر چی خواستی بهش بگی برو ببینم چی میکنی جومونگ هم میگه اخه منو چه به این حرفها این کاره تسو ملکه منو میکشه که گوموا میگه حرف نباشه و به ژنرال هوک چی هم میگه فردا صبح با جومونگ میرن هیون تو

خبر به ملکه میرسه و کم مونده که منفجر شه و میگه کارهاشو میبنید میخواد منو زجر بده دفعه قبل که تسو رفت اونجا و مشکلو حل کرد فقط گفت کارت خوب بوده اما حالا جومونگ با کمک یه گروه یه کاری کرده فقط کم بود جاشو بده به جومونگ خدا منو از دست کارهای این شوهر مرگ بده . و میخواد بلند کنه بره پیش گوموا که جلوشو میگیرند

در این رابطه جلسه وزیران تشکیل میشه و همه نگران ایند که جومونگ تازه کار چطور میخواد از پس روابط دیپلماتیک بر بیاد که وزیر بالگوئه میگه باید تسو که مثل خود یانگ جو مامولکه میرفت این بچه که چیزی بارش نیست که بقیه وزیران خلاف اینو میگند و ژنرال هوک چی میگه هر چی ما بگم فایده نداره حکم شاهی و مرگ الهی

وزیر بو میره پیش گوموا تا ته توی کارو در بیاره که گوموا میگه تو چرا اینقدر میترسی فکر کردی میخوام جومونگ بکنم ولیعهد من میخوام به همه شازدها فرصت کار کردن و تجربه اندوزیو بدم تا وقتی یکیشون ولیعهد شد بقیه کمکش کنند نه این بی دست و پا تربیت شن و همدیگه رو بکشند .راستی یومی یول چرا نیومده بود قهر کرده که وزیر بو میگه شما دلشو شکستین اون حرفها رو بهش زدین ولی داشت دوباره براتون دعا میکرد دل خدایا به خاطر اون بدرد اومد شما چیزی احساس نکردین و میاد حرفها یومی یولو میزنه که گوموا میگه غلط کردم بابا برو بیرون

وزیر بو میره پیش یومی و دوباره در مورد آینده بویو حرف میزند که وزیر بو میگه جومونگ گاز رقابتو گرفته و همین روزهاست ولیعهد شه که یومی یول میگه اون نباید توی بویو باشه چه برسه که ولیعهد شه اون همون شومی هئ موسو رو داره جلوی خورشید بویو رو گرفته و کمان دامولو شکسته اون پسر هئ موسه نه شاه و اینطور جومونگ رسماً وارد لیست سیاهشون میشه

سوسونو هم قبل از خواب به حرفهای تسو و ملکه شدنش فکر میکنه

فردا صبح گوموا شمشیر طلایی خودشو به جومونگ میگه و میگه برو ببینم بابا چکار میکنی جومونگ هم راه میوفته

سر راه سوسونو اومده دیدنش

توی بازار هان دانگ بئ مانگو میبینه و بهش میگه داشتیم این بود توافقمون که بئ مانگ میگه جمع کن ببینم کدوم توافق کدوم قرارداد تو که چیزی نمیفهمی اگه میفهمیدی الان تو سری خور نبودی با آزادی کردن جومونگ اینقدر سود کردم که دیگه راهزنی نمیکنم

دوچی که کفگیرش ته دیگ خورده به بویونگ میگه تو قبلاً توی معبد قصر بودی یه راهی برام پیدا کن برم پیش یومی یول تا توبه ای کنم و به درگاه خدایان متوسل شم بلکه اونها به دادم برسم که بویونگ میگه اون شخصی کار نمیکنه باید بری دنبال رمالها دوچی هم میگه لازم نکرده برو پی کارت .دوچی میزنه توی سر خودش و میگه خاک بر سرم که همین موقع هان دانگ میاد اونجا که دوچی میخواد بندازش بیرون اما هان دانگ یه راه حل بهش میگه تا دوباره مخ یونگ پو رو بزنن

تسو میرسه هیون تو و یانگ جو کلی تحویلش میگره و تسو جریانو میگه یانگ جو میگه اگه به خودم میگفتی سر جومونگ زیر آب میکردم تا دیگه این کارهاو رو نکنه تسو میگه همین دیگه اگه من خبر داشتم که این طور نمیشند زیرآبی رفت و اومد تا کسی نفهمه

تسو که توی غربت احساس تنهایی بهش دست داده ناور رو هم پیاله میکنه و میگه میبنی حال روزمونو اینطور یواشکی با خفت اومدم دست به دامن دشمن شدم بزار شاه بشم یه بابای از اینها در بیارم تا بفهمند که من کی بودم

در همین اثنا جومونگ هم میرسه هیون تو و نامه گوموا رو میده به یانگ جو که توش نوشته دیگه رابطه ای نمیخوام باهاتون داشته باشیم و اینقدر تو کارمون فضولی نکن بد میبینی یانگ جو هم میگه کمکهای ما هم کشک حالا دیگه یادتون رفته چی بودین و چی شدین نامه میفرستین و تهدید میکنید خاک بر سر من که تو یه الف بچه اومدی منو تهدید میکنی جومونگ هم که حسابی جو گرفته شده میگه پیاده شو باهم برین دولت هان که فقط یا دردسر داشت برامون یا تهدید نمیدونم تو رو چه کار کردن که اینطور براشون دم تکون میدی تو مثلاً شازده یه قوم بودی .الان هم حواستون باشه کار اشتباهی کنید میایم جنگ

تسو میاد دیدن جومونگ که جومونگ میگه اینجا چه کار میکنی تسو میگه به تو چی به یانگ جو چی گفتی که اینطور کفرش دراومد جومونگ که هنوز توی جوه میگه به تو مربوط نیست (این به اون در) الان من فرستاده مخصوص شاهم و به همین عنوان هم میخوام بدونم تو اینجا توی کشور دشمن چه میکنی تسو که آمپرش رفته بالا میگه بعد از مدتها یه کاری تونستی بکنی فکر کردی همه چی تمام شد و ولیعهد شدی و اینطور دور برداشتی برامون به موقع اش حالتو می گیرم

به اویه خبر میرسه که دوچی میخواد بویونگ بفروشه به هانیها و اون هم سریع میاد ماری و هیپبو از خواب بلند میکنه و میگه بلند شین که بویونگو فروختن

و سه تایی بلند میکند میرن خونه دوچی که هان دانگ میگه دیر رسید فروختیمش .هان دانگ هم میره پیش دوچی و میگه نقشمون گرفت

اویه حسابی بهم میریزه و میگه دیدین جومونگ گفت از سفر برگردم بویونگو آزاد میکنم الان هم رفته دوباره خوشگذرونی باید تا قبل از اینکه تاجره بویونگو ببره پول جور کنم

اویه میره پیش یون تابال و میگه ده هزار سکه بهم قرض بدین بعداً براتون میارم یون تابال میگه اینهمه پولو میخوای چه کار میخواهی شورش کنی اویه میگه لازم دارم جونمو گرو میزارم یون تابال میگه از این جونها برای دادن زیاده برو من همچین پولهایی ندارم

اویه که زده به سرش میره پیش دوچی التماس که اون هم قبول میکنه و میگه باید هر کاری گفتم بکنی

دوچی هم اویه رو میبره پیش تسو تا جومونگو بفروشه . تسو هم از اویی میپرسه جومونگ این روزها چه میکنه که اویه میگه هیچی روی ساخت شمشیر فولادی تمرکز کرده که تسو بدجور ته دلش خالی میشه

قسمت هیجدم :حل مشکل نمک و نجات بویو از جنگ

سوسونو سر میز مذاکره با بئ مانگ میشنه و بابت گذشته ازش معذرت میخواد بی مانگ هم میگه فکر نکن مثل خودت میزارم زنده در بری که اگه بکشمت هم هنوز به هم بدهکاری سوسونو هم شجاعتش گل میکنه و میگه هر غلطی میخوای بکن فقط قبلش میخواستم بگم من اومده بودم تا باهم کار کنیم چون یه سفر دارم میکنم که توش اینقدر سود هست که تو و افرادت چند سال کار کنید اینقدر گیرتون نمیاد

تو زندان هم ماری از جومونگ میپرسه که سوسونو چرا اومده اینجا که جومونگ میگه اومده برای معامله با بی مانگ شاید میخواد جسدهامون بخره و در این مورد فلسفه بافی میشه

 دوچی هم بی خبر ار توافقات صورت گرفته بین بی مانگ و سوسونو میره قصر و گزارش موضوع رو به یونگ پو میده و میگه قرار جومونگ کشته شه یونگ پو هم که مثلاً میخواد در خبر رسانی اینبار گندی نزده باشه و خبرش دست اول باشه میپرسه کسی میدونه که دوچی میگه نه

اونهم هم دوباره جو میگردش و میره پیش مامانش و تسو میگه جومونگ مرد و رفت پی کارش که مامانش خوشحال میشه ولی تسو که نگران سوسونو شده در مورد کاروان میپرسه و میگه تو اگه چیزی با چشم خودت هم ببینی من که باور نمیکنم چه برسه به اینکه یکی از افرادت دیده باشه اونهم مرگ جومونگ که تا ما رو زیر خاک نکنه نمیمیره و بلند میشه از اونجا میره .یونگ پو هم ناراحت به مامانش میگه حالا بیا خوبی کن ببین چقدر به من بدبینه که مامانش میگه اون که مثل تو نیست جو گیر شه اون میگه تا وقتی مطمئن نشدی چیزیو باور نکن و تازه اگه درست هم باشه نباید به بابات چیزی بگی

بویونگ هم میره قصر دیدن مامان جومونگ و جریانو بهش میگه و دوباره موجبات نگرانی اونو فراهم میکنه

در این راستا از یه طرف تسو که نگران سوسونو و از اون طرف یوهوا که نگران جومونگ تصمیم میگرند برن خونه یون تابان تا در این مورد بررسیهای لازمو انجام بدن

تسو بلند میکنه میره پیش یون تابال و میگه خبر داری گروهت به جاده خاکی خوردن که یون تابال میگه ای بابا اینکه چیز تازه ای نیست همه تاجرها این بلاها سرشون میاد سوسونو خودش یه پا مرده میدونه چه کار کنه شما بهتره اینقدر نگرانش نباشید

تسو میاد بره که یوهوا هم میاد اونجا ولی سوتی نمیده و میگه اومدم  از یون تابال به خاطر کار دادن به پسرم تشکر کنم تسو هم که کم و بیش جریانو فهمیده از اونجا میره

یوهوا به یون تابال میگه یه خبری چیزی از کاروانت نمیگیری ببینی سالمند ؛ نیستند همین طور فرستادیشون برن تو چنگ دزدها یون تابال میگه چطوره که تسو هم در این مورد خبر داره و فقط من چیزی در این مورد نمیدونم ولی نگران نباشید افراد جومونگ هم باهاش رفتن چیزی نمیشه یوهوا میگه فعلاً که همشون اسیر شدن حالا کاروانت به جهنم ولی من پسرمو میخوام

یون تابال هم که متوجه وخامت اوضاع شده به اتوه جریانو میگه و میگه چند از افرادو بردار برو هنگ این ببین جریان چیه اتوه هم به خاطر سوسونو سریع افرادو برمیداره و میره

بی مانگ هم با سوسونو به توافق میرسه و جومونگو آزاد میکنه

سوسونو هم میره به مهمونه خونه و رییس پیلو از نگرانی در میاره سایونگ هم میگه داری یواش یواش به خصوصیات پدرت نزدیک میشی چون اونهم قبلاً همچین موقعیتی که براش پیش اومده رو خوب مدیرت و حل کرد

اونطرف هم جومونگ و همقطاریهاش خوشحال از موفقیتهای بدست اومده هستند که ماری به هیپبو میگه ما که خیالمون راحت بود ولی خوش به حالت که تو یکیو داشتی که نگرات بود جومونگ میگه مگه کسی هیپبو رو دوست داره که هیپبو هم قضیه رو میپیچونه و ماری هم جریانو میبره سر اینکه چطور آزاد شدن و به این نتیجه میرسند که سوسونو به خاطر اینکه جومونگو دوست داره جون خودشو به خطر انداخته که جومونگ هم میزنه کوچه علی چپ

سوسونو هم یاد کارهایی که کرده و حرفهای جومونگ توی قرارگاه بی مانگ میوفته و خوش خوشک میشه و خنده اش میگیره

کاروان سوسونو به سمت گوسان راه میوفته و بین راه بئ مانگ و افرادش به اونها ملحق میشند

کمبود نمک در بویو در حالا بالا گرفتنه و حقوق کارگاه آهنگری که نمکه کم شده و موسونگ هم صداش در میاد که موپالمو میگه بیا سهم منو بگیر تا آبرمون جلوی همه نبردی

قحطی طوری بالا گرفته که انگار مردم چیزی برای خوردن ندارن و اینطور برای یه کم نمک دست به یغه شدند .یون تابال هم این صحنه ها رو میبینه و متوجه نیاز شدید بویو به نمک میشه

همین گزارشات به قصر هم میرسه و بین وزیران اختلاف پیش میاد که اگه کاری نکنیم مردم شورش میکند و کم کم نابود میشیم  و اعصاب گوموا خورد میشه

اوته هم از سفر برمیگرده و به یون تابال جریانو میگه و خیالشو راحت میکنه

یون تابال که حالا نقطه ظعف بویو دستشه و به موفقیت سوسونو امیدواره میره پیش گوموا و میگه من یه کم نمک توی دست بالم دارم میخوام بدمشون به شما تا مشکلاتون حل شه  گوموا هم خوشحال میشه و میگه خدا خیرت بده ولی خوب در عوض چی میخوای که یون تابال میره سر اصل مطلب و میگه دلم میخواد توی کشورم یه کارگاه اسلحه سازی بزنم  برای همین میخوام یکی از آهنگرهاتون برای کمک بفرستین پیشم گوموا هم که میبینه پاش توی این موضوع گیره قبول میکنه

یون تابال سری هم به یوهوا میزنه و خبر سلامتی جومونگو بهش میده

بحث بحران نمک در جلسه کاهنین هم مطرح میشه و به یومی یول میگند که فعلاً همینطوریش داریم بدبخت میشم چه برسه به وقتی که دیگه دولت هان بخواد بهمون حمله کنه دولت که کاری نتونست بکنه شما یه طوری مردم آروم کن

ملکه هم مأورییونگو احضار میکنه و مراتب نگرانش در این موردو بهش اعلام میکنه و میگه توی این وضعیت شوهرم و یومی یول به جای اینکه به فکر حل مشکل باشند بدتر لج به لج همدیگه گذاشتن و کوتاه نمیان تو بهتره توی این وضعیت خودی نشون بدی تا کاری کنم جای یومی یول رو بگیری .تسو هم با ماست اگه به تخت رسید ازت حمایت میکنه .مأوری یونگ هم که اولین بارش این حرفها رو میشنونه حسابی کپ میکنه

یومی یول هم برای حل مشکل میره پیش یوهوا و میگه من از بچگی وقتی اومدم توی قصر گوموا رو دوست داشتم حیف که راهبیت دست و پامو بسته بود ولی از همون موقع همیشه بهش کمک کردم هواشو داشتم و همه کار برای کشور کردم حتی زندانی کردن هئ موسو که باعث شده از چشم گوموا بیوفتم و دیگه به حرفهام گوش نده تو هم بابت این کار ازم ناراحتی ولی الان فقط تویی که میتونی وادارش کنی از خر شیطون بیاد پایین برو باهاش حرف بزن شاید کوتاه اومد یوهوا هم میگه چرا تو کوتاه نمیایی برم بگم پشنهاد امپراطور هانو قبول کنه که من هم بندازه بیرون تازه اگه هم میخواست موافقت کنه من باهاش مخالفت میکردم

یوهوا پیش گوموا میره و میگه توی این وضعیت که نمیتونم کمکت کنم ولی اومدم پیشت بگم که من بهت اطمیان دارم تا آخر حمایتت میکنم و از این حرفها گوموا هم میگه حتی اگه بویو نابود شه زیر بار زور نمیرم به موقع اش سر هانیها تلافیشو در میارم

جومونگ و نفراتش به گوسان میرسند که میبیند مردم اونجا به نون شبون محتاجند و از هرکی در مورد کوه نمک میپرسند فرار میکنند

سوسونو به جومونگ میگه اخه اگه اینجا کوه نمک بود حال روز مردم اینطور نبود سایونگ هم میگه اینهمه کوبیدم اومدیم اینجا  اگه نمک گیرومون نیاد کی میخواد جوابگو باشه رییس پیل هم مثل همیشه آیه یأس میخونه میگه بهتره تا بلایی سرمون نیومده برگردیم  که جومونگ میگه باید خودمون دست به کار شیم

و جستجو در قالب چند گروه پی گیری میشه

ولی به سرانجامی نمیرسند و بی مانگ صداش در میاد که همین موقع یه پیرمردچیه اونجا پیدا میشه و میگه اینجا کوه نمک وجود داره

پیرمرده براشون تعریف میکنه که مردم اینجا اول فقیر بودن ولی با پیدا شدن کوه نمک امیدشون بالا رفت و وضعشون خوب شد اما بعدش انگار اون کوه نفرین شد و کاهنان نذاشتن کسی بره اونجا و دوباره مردم فقیر شدن .ولی من اونجا رو بهتون نشون میدم در عوضش چیزی هم نمیخوام فقط میخوام مردم دوباره امید به زندگیو بدست بیارند

و با پیرمرده راه میوفتند و به محل کوه نمک میرسند

اما جلوتر که میرند میبینند از اونجا مراقبت میشه. خبرو به جومونگ میدن و برای حمله آماده میشند که سایونگ میگه ما برای جنگ نیومدیم اومدیم نمک پیدا کنیم باید تا شب صبر کنیم و مخفیانه بریم اونجا

مثلاً هوا تاریک میشه و بدون اینکه افرادشون رو ببرند سمت کوه نمک راه میوفتن و به محل مرود نظر میرسند و پیرمده میره توی غار و براشون یه سنگ نمک میاره و همه خوشحال میشند

ولی یه دفعه سربازها میریزند اونجا و بین اون همه یه تیر به پیرمرده میزنند .جومونگ و افرادش هم که غافل گیر شدن تسلیم و با قرار کیفر خواست زندانی میشند

وقتی میخواند رییس گروه رو برای ملاقات با رییسشون ببرند جومونگ بلند میشه مردونگی رو کنه که سوسونو بهش میگه وایستا کنار من میرم و جومونگ از نگرانی در حال آب شدنه

سربازها سوسونو رو پیش رییسشون میبرند و رییسه که یه راهبه میگه خوب اومدی اینجا چه کار  سوسونو هم از برنامه هاش برای بدست اوردن نمک میگه که کفر رییس در میاد و میگه تو میخواست به مقدسات ما دست بزنی سوسونو هم میگه این کوه نمک که باعث بدبختی و فقر مردم شده مقدسه این چه مقدساتیه شما دارید که مردم بابت اون دارند بدبخت میشند . بیاد نمکهاتون بفروشید به من تا از این بدبختی درتون بیارم

رییسه از حرفهای سوسونو خوشش میاد و میگه آفرین دختر خوب ولی راستش کوه نمک مال من و مردم اینجا نیست .در زمانهای گذشته دزدها زیاد به اینجا حمله میکردن و مردم غارت میشند که با کمک قبیله هابک ما بر اون فائق اومدیم من هم به پاس این کمکشون کوه نمکو بهشون بخشیدم و این کوه نمک مال هابکیهاست هر چند که نابود شدن ولی یه نفرشون زنده مونده و من تا اونو نبینم نمیزارم دست احد الناسی بهش برسه .سوسونو هم یاد حرفهای جومونگ میوفته که اون نوه رییس قبیله هابکه و جریانو به رییسه میگه

جومونگو هم به اونجا میارند و سوسونو معرفیش میکنه که رییسه هم وقتی میفهمه همچین احترامی بهش میزاره

گوموا هم صبرش تمام میشه و در جلسه با مقامات میگه قحطی نمک بویو رو گرفته مردم از کمبود نمک دارند زجر میکشند و ما هی هیچی نمیگیم هانیها پروتر میشند و فکر میکنند بهشون سرباز میدم ولی به جاش سربازها رو میبریم جنگ با اکجو و نمکهاشون بالا میکشیم تا بفهمند نمک ندادن به ما یعنی چی همه برای جنگ آماده شین خودم هم فرماندهیو به عهده میگیرم که این بین تسو هم برای اینکه خودی نشون بده به باباش میگه بزارید من فرماندهیو به عهده بگیرم

بعد از جلسه وزیر بو به تسو میگه اخه این چه کاریه تو که کارو خرابتر کردی پس قول و قراری که با یانگ جو داشتی چی میشه که تسو میگه بخوایم نخوایم جنگ شروع میشه و کاری هم از دستمون بر نمیاد بزار توی جنگ خودی نشون بدم برای ولیعهدیم فایده داشته باشه

وانگ سو وان هم خبر حمله بویو به اکجو رو به یانگ جو میرسونه که اونهم میگه چه غلطها و یه گونگسو میگه سریع افرادو آماده کن و ببر اکجو تا حال گوموا رو بگیریم من میخواستم امتحانش کنم که خودش امتحانشو پس داد

در بویو هم همه برای جنگ آماده میشند و گوموا هم سری به کارگاه میزنه و از نزدیک ساخت سلاحها رو زیر نظر میگیره که ژنرال هوک چی خبر کارهای یانگ جو رو براش میاره

یومی یول هم بالاخره به خاطر گوموا کوتاه میاد و دوباره بساط راز و نیاز با خدایانشو پهن میکنه و زمان حرکتو تعیین میکنه و ایندفعه میده به چولانگ ببره پیش گوموا .گوموا هم میگه همین الان حرکت میکنیم که خبر میرسه جومونگ برگشته . تسو هم چشم غره میره به یونگ پو میگه دیدی گفتم این بمیر نیست

جومونگ هم با سوسونو میاد اونجا و به گوموا میگه دیگه نمیخواد برین جنگ من یه منبع نمک پیدا کردم که میتونه نمکمون را تامین کنه و اینطور حال هانیها رو بگیریم

خلاصه قسمت17جومونگ

سوسونو طرح جومونگو میبره توی شورای که با براورد هزینه بهش میگند صرف نمیکنه و به خطرش نمی ارزه

تسو هم به حرفهای جومونگ فکر میکنه و پیش خودش میگه حالا دیگه باید از جومونگ هم بخوریم  و به نارو میگه برو سریع بگو یون تابال و سوسونو بیاند اینجا کارشون دارم

سوسونو موافقت باباشو میگیره و به جومونگ میگه خوب اجازه صادر شد حالا مطمئن هستی که اونجا نمک هست که جومونگ میگه پدر بزرگم اون زمان که شرکت حمل ونقل داشته یه چیزهای در این مورد شنیده سوسونو هم به خاطر جومونگ میگه جهنم برو بارو بندیلو ببند .

همین موقعه ناور میاد اونجا و میگه شازده باهات کار داره بیا برو قصر . سوسونو هم جلوی جومونگ جو میگیردش و احساسی میشه و میگه برو با شازده بگو چه خبره هی منو احضار میکنه من الان گرفتارم نارو میگه ناراحت میشه که سوسونو میگه به درک برو بهش بگو

یون تابال که میدونه سوسونو  کله اش باد داره و ممکنه دست گل به آب بده به سایونگ میگه تو هم باهاشون برو سایونگ هم میگه ما باید از سرزمین هنگ این رد بشیم دفعه قبل حالشون را گرفتیم  اگه دیدنمون تلافی میکنند که یون تابال میگه مرد باش نترس .اوته هم به سایونگ میگه نترس من هم میایم و به یون تابال میگه من باید برم چون سوسونو بچه است و ممکنه جو گیر شه و کاری دست همه مون بده مثل دفعه قبل که یون تابال میگه می خوام بچه مو مرد کنم تو نمیخواد بری باید ببینم مرد عمل هست یا نه

اوته به سایونگ میگه من نگران سوسونوام تو برو با رییس حرف بزن نظرشو عوض کن سایونگ میگه یه کاروان با اون همه آدم دارند میرن تو نگران سوسونویی نکنه دوستش داری و از این حرفها که اتوه میگه نه خیر من از بچگی مراقبش بودم و برای این نگرانم

جومونگ هم میره پیش همقطاریهاش و بابت زحمات تشکر میکنه اونهم خیلی خوشحال میشند که جومونگ میگه پس بلند شین بارو بندیلو ببندیم که باید بریم سفر وبه همین کمکهاتون نیاز دارم . اونها که بدجور توی ذوقشون خورده دادشون در میاد که فقط اویه خوشش میاد بره سفر

جان نثار خان هم به تسو میگه سوسونو گفت که فعلاً آتیش به سرم میباره و گرفتارم که تسوهم از جسارت سوسونو خوشش اومده میخنده و میگه چه دختر کله شق و با غروری خوب بعداً خودم من میرم پیشش

سایونگ هم به سوسونو میگه من هنوز میگه نباید بریم اصلاً کی بهت گفت بریم گوسان سوسونو میگه جومونگ گفته یعنی اون گفته ولی خوب من هم فکر کردم دیدم به نفعمون تصمیم گرفتم بریم سایونگ هم خنده اش میگیره و برای سوسنو دو دوتا چهارتا میکنه و میگه درسته اگه نمک بدست بیاد اولش برای ما خوبه ولی اونوقت مشکل نمک بویو حل میشه و دیگه معلوم نیست با ما کار میکنند یا نه . الان نمک برای ما حکم برگ برنده است اینطور ما میتونیم بر بویو پیروز بشیم و بعداً خود شما مسئول کشورمون میشید که سوسونو قبول نمیکنه

شب جومونگ میره به قصر که میبینه موسونگ ، مودوک یه جای خلوت گیر اورده داره حالی به حولی میکنه

که زود میره جلو  و یه موسونگ میگه شما دیگه چه آدمهایی هستین اخه با خواهرتم اره که موسونگ میگه تو اینقوت شب چی میخوای اومدی اینجا اخه کی گفت ما باهم خواهر و برادریم ما که خواهر و برادر نیستم مودوک همینطوری به من میگه بردار جومونگ هم  شروع به نصیحت میکنه که موسونگ میگه تو که خودت در این امور اسطوره هستی خواهشن چیزی نگو

جومونگ پیش مامانش میره و مودوک سریع باریک میکنه میره .جومونگ موضوع سفر به گوسان را میگه که یوهوا میگه من یه چیزی از پدر بزرگم گفتم تو هم باورت شد که جومونگ میگه تحقیق کردم صحت داره صبر کن چند روز دیگه نمکو که اوردم میبینی بابات چقدر خوشحال میشه جومونگ میخواد بره که یوهوا حقله ای که هئ موسو بهش داده را به جومونگ میده و میگه هر وقت زن زندگیتو پیدا کردی اینو بهش بده

جومونگ به موسونگ و موپالمو میگه تا من اینجا نیستم چشم از دادشهام بر ندارین در ضمن پروژه شمشیر سازی هم پی گیر باشین تا به نتیجه برسین که موپالمو میگه من یکیشو ساختم

شب موسونگ نگهبانها را مرخص میکنه و موپالمو جومونگ میبره کارگاه و شمشمیرو نشونش میده و یه ساعت ازش تعریف میکنه و میگه این مثل شمشیر هانیها محکمه و همه را امیدوار میکنه و جومونگ هم نزدیکه بال در بیاره شمشیرو میگره که موپالمو میگه ولی خوب این تصادفی اینطور شد و هر کار کردیم دیگه نشد مثلش بزنیم 

یومی یول هم سوریونگ که هنوز مثل بقیه کاهن بزرگها گرگ نشده و بچه ساده ایه باهاش حرف میزنه و اون هم میگه من هر وفت میایم اینجا حس بدی بهم دست میده که یومی یول یاد کمان دامول و گند جومونگ میوفته و به چولانگ میگه میرم قصر یوهوا

شاه هم پیش یوهوا رفته و موضوع سفرو میفهمه میگه اخه اون این سفرها را نمیتونه بره برای چی رفته یوهوا هم میگه رفته کار یاد بگیره گوموا میگه میدونستی هئ موسو استاد جومونگ بوده .فعلاً نمیخواد بهش بگی که پدرش کیه تا من وقتی موقع اش شد یواش یواش بهش بگم با روحیاتی که من ازش سراغ دارم اگه بفهمه توی یکی از این سفرها سر به کوهها میزاره و بر نمیگرده

یومی یول هم میرسه قصر یوهوا وقتی میبینه شاه داخله لجو لجبازی میگه بهتره کار واجبه بهش بگین

گوموا هم میگه جهنم بگین بیاد داخل یومی یول هم میاد داخل و گوموا محل درستی بهش نمیازه و میگه خوب کار واجبت چیه یومی یول هم میگه کمان دامول شکسته و از این حرفها که یوهوا اون وسط سرخو سفید میشه و همون اول میگه کار جومونگ نبوده اون گفت نرفتم بچه م دروغ نمیگه شاید یکی دیگه به غیر از شازدها رفتن یومی یول هم دوباره بساط پیشگویی رو پهن میکنه و از خطراتی که برای آینده بویو داره میگه که گوموا میگه تو هم ما رو کشتی با این مقدساتت یه کمان پوسیده داشتین که معلوم نیست چطور شکسته حالا میخوای گناهشون بندازی تو پاچه ی یکی از پسرامون اصلاً مگه بهت نگفتم به آینده بویو کاری نداشته باشی من برای آینده تصمیم میگیرم برو معبدت کاری به کارمون نداشت باش

یومی یول هم که احساس خطر کرده و سر خورده شده دوباره هر چی کاهنه دور خودش جمع میکنه و میگه از الان در حالت آماده باشیم و ده روز پشت سر هم مراسم اجرا میکنیم

در همین راستا همون شب اول مراسم بز کشون اجرا میشه و مراحل کار بدین منواله که اولش مثل قبل آتیش روشن میکنند و در ادامه یه بز بیچاره را رگ گردنشو میرند و یه جام خون پر میکند و با پر پرنده خون رو توی آب مقدس میپاشونند و با توجه به شکل به نتایجی درخور توجه میرسند که این دفعه نتیجه بد رو میشه .در این مراسم فقط سه تا کاهن که یومی یول و ماو رییونگ و سورییونگ باشند حضور دارند

وزرا هم میاند اونجا و وزیر مالیات میگه اینطور که اینها مراسم گرفت اگه خبرش به مردم برسه وحشت کشور رو میگیره وزیر بو میگه شاه افسار سر خود شده و همه تصمیماتو خودش میگیره برای جنگ با هان و تعیین ولیعهدی با یومی یول مشورتی نکرد که بقیه میگند این کار شاه خطرناکه و رقابت و نبرد بین شازده ها برای کشور گرون تمام میشه باید کاری کنیم

سوسونو هم حرفها سایونگو جمع و تفریق و ضربو منها میکنه و میره پیشش میگه نظرم عوض نمیشه اصلاً مخیوام به جومونگ کمک کنم  تازه بعداً هم میخوام کمکش کنم جومونگ برامون بهتر از نمکه .اون سلاح ما میشه 

مقدمات سفر فراهم میشه و اوته تذکرات لازمو  به ماری و بقیه میده و میگه وای به حالت سوسونو چیزیش بشه و مسئولیت مسیر یابی گروه به عهده جومونگ میوفته یون تابال هم یکم براشون حرف میزنه و گروه راه میوفته

در راه خروج از شهر سوسونو بویونگو میبنه که اومده اونجا و به جومونگ نگاه میکنه تا ببینه چی میشه

که جومونگ هم تا بوبونگو میبنه می ایسته و به بویونگ میگه تو فقط صبر کن هر طور شده پول آزادیتو جور میکنم و سریع میره. هانگ دانگ هم از دور جریانو میفهمه

و سریع میره پیش دوچی و جریانو میگه دوچی هم میگه یون تابال جای تر نمیشینه برو تحقیق کن ببین جریان چیه .که در ادامه هان دانگ هم که نگرانه اربابشه میگه فکر کنم امید داشتن به یونگ پو سرانجامی برامون نداشته باشه که دوچی هم یکی میاره پس کردن هانگ دانگو میگه توی احمق هم اینو فهمیدی من نفهمیدم اگه اون شاه بشه که باید در کشورو گل بگیرن .ما فعلاً ازش فیض میبریم تا ببنیم چی میشه

یونگ پو هم توی قصر یه دسته ندیمه را نگاه میکنه که چشمش یکیشون رو میگیره و میگه شب بیا اتاق کارت دارم اون بدبخت قبول میکنه که همین موقع داییش میاد اونجا میگه این چه کاریه مگه نمی دونی همه خدمتکاران قصر جزء ناموس شاهند که یونگ پو میگه نترس بابام اصلاً وقت نمیکنه به اینها نگاه کن بدبختها عقده ای میشند من نیتم خیر بود

در جلسه وزیران با شاه وزیر بو میگه یومی یول سه روزه یه ضرب داره مراسم اجرا میکنه خوبه شما هم برین ملاقاتش و دلداریش بدین که گوموا میگه بهتر بزار مشفول باشن در ضمن دیگه من کاری بهشون ندارم شما هم به جای این کارها برید به امور مملکت برسین از یون تابال شنیدم توی هنگ این خبرهاییه و رفت آمدهایی میشه جریان چیه وزرا هم میگند خبرایی رسیده که یانگ جو فرماندار هیون تو رفته اونجا و با سرانشون دیدار کرده باید مراقبشون باشیم تسو هم میگه این یانگ جو مشکوک شده و همینو بهونه میکنه که بره خونه یونتابال تا در این مورد باهاش حرف بزنه

بعد از جلسه یونگ پو یاد اعتراف میوفته و به تسو میگه اینطور که پیش بریم بابا و یومی یول رابطشون روز به روز بدتر میشه تسو میگه تو نگران نباش که یونگ پو هم که میترسه یومی یول هم اونها را مقصر شکستن کمان معرفی کنه همه چیو به تسو میگه که تسو کفری میشه و میگه خدایا مرگ منو برسون راحتم کن تو اصل عقل توی اون کله ات است ابرومون را بردی یونگ پو میگه راستی کار ما که نبوده جومونگ هم که نرفته اونجا پس کاری کی بوده تسو میگه حتماً کار ننه مون بوده

تسو هم میره خونه یون تابال و همون اول میپرسه دخترت کو که یون تابال میگه رفته گوسان سفر

میرند داخل و تسو میگه این جومونگ و سوسونو کجا همدیگه را پیدا کردن که این طور وابسته شدن که یون تابال میگه توی یه سفر تجاری سوسونو جومونگو از باتلاق نجات داد و بردش کوه شیجو که تسو میفهمه کار ، کار خود جومونگ ناکس بوده اینطور همه را سیاه کرده

کاروان سوسونو شب اطراق میکنند . جومونگ پیش رفقیهاشه که سوسونو میگه بیا داخل چادر پیش ما باش که جومونگ میگه در مرام لوطیها نیست که همقطاریها را تنها بزارند تازه من کارگرم مقامی ندارم

این هم از حالا و روز  محافظها که جومونگ میگه برید پست بدین و خودش میشنه پای آتیش که سوسونو میا اونجا میگه به خاطر تو یه غلطی کردم و اومدم این سفر اگه موفق نشم  هم مهم نیست که جومونگ میگه میشم خیلی خوب من بهت میگم .یادته اولین باری که منو دیدی گفتی من احمقم سوسونو میگه خداییش نبودی پر غرور بی عرضه که فقط حرف میزی و توی عمل کم میاوردی ولی خوب الان یکم بهت امیدوار شدم

رییس پیل و سایونگ هم از اونجا رد میشند که رییس پیل میگه بیا پنج کیسه نمک شرط ببندیم که اینها عاشق شدن یا نه که سایونگ میگه کمه روی یه گاری من شرط میبندم و به این امر ایمان اوردم

مراسم مذهبی همچنان ادامه داره و کار به حرکت فیزیکی و موزون میرسه

ملکه هم چونگو رو میفرستاته سراغ یومی یول تا باهاش حرف بزنه که یومی یول میگه نمیبینی گرفتارم برو بهش بگو اون هم همین کارو میکنه

ملکه به تسو میگه باید این دو تا آشتی بدیم  که تسو میگه به نظرم بابا راست میگه رو بهشون دادیم پررو شدن نمیبینی برای خودش برو بیایی دارند و سر خود مراسم گرفتن من اگه شاه شدم دین و سیاستو قاطی نمیکنم که مامانش میگه نگو این حرفها رو که اونها بین مردم نفوذ زیادی دارند

دوباره تقی به تقوی میخوره و یانگ جونگ هم سربازها و زره پوشهاشو بلند میکنه میاره بویو تا گوموا رو ببینه

خرزوخان هم میدوه و جریانو به تسو میگه که تسو هم ترس برش میداره و میگه نکنه اومده پته مون بنداز روی آب

کاروان سوسونو به نزدیکی هنگ این میرسه که ماری و اویه به هیپبو میگند توجه کردی که سایونگ همه اش حواسش به توه که هیپبو هم  بحثو عوض میکنه و میبره سمت دخترهای اونجا و بحث شب

در نهایت به هنگ این میرسند و توی مهمونه خونه زیر دست بئ مانگ که سوسونو توی معامله  شمشیر حالشون گرفته میبیندش

و سریع میره به بئ مانگ خبر میده اون هم یاد اون خفت میوفته و میگه همین الان میرن میکنیدش توی گونی و برام میاریدش

اونا هم شب میرند میرن بالا سر سوسونو و میخواند کارو شروع کنندکه سوسونو بلند میشه و درگیر میشه

جومونگ هم سر و صدا رو میشنوه و بلند میشه بره ببینه چه خبره

و میره اتاق سوسونو و با دیدن اوضاع دوباره شروع به شلنگ تخته زدن میکنه